En daar was dan de school theater productie waar we een heel schooljaar naar toe hebben gewerkt. De generale repetitie viel erg tegen doordat het decor nog niet af was en het geluid gewoon slecht was. Ivo zei zelfs dat hij bepaalde scenes nog nooit had geoefend op het toneel. Even had ik mijn twijfels of het niet ongelooflijk stom van me was geweest om zoveel tijd en energie te stoppen in een toneelstuk dat niet aan de verwachtingen voldeed van mij en de lerares die de director was. Het had alles te maken met weinig support die dit toneelstuk kreeg van de rest van de school omdat ze gewoon niet snappen hoe belangrijk en goed dit is voor de school de leerlingen en de hele sfeer op school. Zo had de science leraar nog even bedacht dat de llerlingen in dezelfde week van “the play” een belangrijk project afgerond moest worden.
Onze geweldige Princess Rose (Peeha) die niet van haar stuk te brengen was ondanks de zenuwen. Haar jurk is eigenlijk een tweedehandse bruidsjurk die ik een roze wijde rok heb gegeven van gordijnstof. De vele rozen zijn er later opgenaaid door de leerlingen zelf.
Hier zie je dat de achtergrond nog niet af is en het verlengde toneel nog geen rok heeft. 
Deze Snow White had letterlijk meer intresse in haar Apple (Iphone) dan in haar rol.
Het Beast kostuum dan niet werkte doordat de microfoon in het masker niet goed te regelen was.
Lerares Amanda Giesbrecht die zich uit de naad heeft gewerkt op toch nog iets goeds op de planken te krijgen.
Prince Charmless die hier wordt gespeeld door Aldo en daarmee in hetzelfde kostuum moest passen als Ivo, het probleem was echter dat hun lichaamsbouw totaal verschillend is. Het heeft me wat hoofdbrekers gekost.
De volgende dag heeft Amanda vrij af gekregen om hard te werken aan deze theater productie. Ik beloofde mij hulp. Echter Vera werd ‘s avonds ineens heel ziek. Koorts en veel overgeven, arm kind. Ik was blij dat ze de volgende dag wat eten binnen hield maar ik kon haar natuurlijk niet alleen laten om te gaan helpen. Bovendien had ik ook niet zoveel slaap gehad en was er ‘s middags nog een potentiele huurder voor dit huis langsgekomen.
Toen Dick thuis was, ben ik meteen in zijn auto gestapt om naar school te gaan en te helpen backstage. Dick had ondertussen weer potentiele kopers voor de grote auto op bezoek. Je kunt wel zeggen dat dit niet onze favoriete hobby is. Maar na vier belangstellende is dan toch een koopcontract voor de auto getekend en zijn we tevreden over de prijs.
Ik werd op school met open armen ontvangen. Kim had ondertussen een nieuw masker voor de beast geregeld
Amanda had de zaal mooi aangekleed en de directeur had tussen zijn drukke werkzaamheden door gewerkt aan licht en geluid.
Ivo kwam erachter dat zijn broek niet meer paste en de andere acteurs stonden ook te stuiteren van de zenuwen. Zou een slechte generale een goede uitvoering geven?
Allan als koning.
Peeha weer onverstoorbaar als Princess Rose met op de achtergrond een stepsister en de town crier met een oud colbert van min moeder en een pruik gemaakt van toiletrollen.
De guard die een helm had gekregen.
Katie als real estate lady die het door gemaakte corset wel wilde dragen als het maar niet te bloot was.
En hier onze Ivo die als Prince Charmless een metamorfose ondergaat als hij op dat toneel stapt. Geweldig zoals hij dat deed. Ondanks dat halverwege zijn broek begon te zakken en we backstage als idioten zijn broek hebben vastgeplakt met veel tape. Het werkte goed. Zijn medespelers Ralph als Puss in Boots en Ram als de Headless horseman deden het ook goed. Deze drie jongens waren goed op elkaar ingespeeld en improviseerde erop los. Leuk is dat om te zien.
De volgende ochtend wilde Vera naar school, ze voelde zich helemaal fit. Het gaf mij de ruimte om even bij Kim langs te gaan en na te praten over de “play”. Dat was heel gezellig want er waren veel meer quilt vriendinnen. De één was nog drukker aan het naaien dan de ander. Toen ik besloot ook nog aan een binding te werken kreeg ik niet meer de kans: ik werd verrast met vele persoonlijke afscheidkado`s en tranen. Geen tranen bij mij, ik was totaal uit het veld geslagen bij deze onverwachte actie van deze bijzondere groep dames die heel veel voor me zijn gaan betekenen. Later toen ik Vera ophaalde van school en zij mij vroeg wat die kadootjes deden in mijn auto stroomden de tranen over mijn wangen. Enfin toen waren er twee in tranen.
Ik kon het niet laten om toch `s avonds weer naar school te gaan voor de voorstelling. Ik had vrij af gekregen en Ivo was backstage aan het helpen maar toch. Vera kreeg ook een klein rolletje als muis tussen het kasteelpersoneel. En ongelooflijk om te zien hoe zij gewoon werd opgenomen in de groep. Er ging van alles mis bij deze voorstelling doordat er scenes werden verwisseld. Hoe dat kon weet ik nog steeds niet en ik geloof dat het publiek dit niet zo heeft gemerkt. Ik was zo stom om backstage even mijn telefoon te checken. De landlord had vele berichten gestuurd in de hoop dat ik snel zou reageren op zijn verzoek om nog een bezichtiging van het huis te hebben de volgende middag. Eigenlijk geheel tegen de regels in om dat zo aan te pakken maar ik heb toch maar toegestemd in de hoop ervan af te zijn. Ik vrees van niet want het waren kritische bezichtigers en dan zie je veel mankementen in dit veel te dure huur huis.
Lang kon ik er niet bij stilstaan want na afloop van de voorstelling was het weer opruimen en proberen Ivo en Vera een beetje bij tijds in bed te krijgen zodat ze nog uitgerust aan één laatste voorstelling konden meedoen op vrijdag.
De laatste voorstelling bleek de beste te zijn. Ik denk dat je het zelfs kan zien op de foto`s (met dank aan Dick, de fotograaf)
En toen de finale met bloemen voor Kim en mij die vele uren aan de kostuums hadden gewerkt. we konden niet weg voordat er een groepsfoto werd gemaakt. We werden door `mijn` prins uitgenodigd om er tussen te gaan staan.
Gelukkiger kan een mens toch niet zijn.
De meligheid sloeg toe en daarmee de improvisatie.
Een laatste keer, kostuums opruimen en afsluiten. De complimentjes over de kostuums waren niet van de lucht. Twee dagen erna komen er nog ouders naar me toe om te zeggen dat ik goed werk had geleverd. De leerlingen die naar je toe komen en verlegen hun dank uitspreken zijn misschien nog wel het leukst.
Bij mij thuis hebben Kim, Natasha, Dick en ik nog een kleine after party gehad met veel wijn. Volgens de kinderen waren we luidruchtig.
Zaterdagochtend konden we eindelijk Vera`s nieuwe schaatsen komen passen. Twee uur later was ze de bezitter van dure, nieuwe, stijve boots and blades. Zondagochtend heeft ze deze proberen te breken op het ijs en dat is heel pijnlijk. Gelukkig kwam Emma nog wat afleiding brengen terwijl Mari en ik konden bijkletsen.
Ivo is nog met een groep van school (voornamelijk meiden) naar de bioscoop geweest terwijl Dick en Vera hamburgers en hot dogs stonden te bakken en verkopen als fundraising voor die ontzettende leuke school waar Ivo op zit.
