Na een ontbijt, brood kopen voor de lunch gingen we verder op pad naar het westen waar het Glacier National Park ligt. We hoopten op wat wandelen tussen de bergen. Na een autotocht van 45 min. over een lange weg die omhoog kronkelde kwamen we bij het begin van het park. Vlak voor het begin van het park moesten we nog wel enige tijd wachten op grote machines die de weg vrij maakte van een lawine. Vreemd is het niet want dit gebied staat bekend om zijn lawine gevaar.
Even verderop zagen we de borden al dat er wandelpaden waren gesloten. Gezien de hoeveelheid sneeuw was dat misschien ook wel te begrijpen. Terwijl deze snelweg verder omheen slingerde ging het ook nog eens flink sneeuwen.
Deze verkeersborden met “niet stopppen lawine gevaar” werden steeds logischer.
Toen we even verder waren gingen we ook voor het eerst door een tunnel. In de Rocky Mountains zijn er geen tunnels doordat de valleien zo breed zijn, in tegenstelling tot de Alpen waar je soms van tunnel naar tunnel rijdt. Deze tunnels zijn dan ook om je te beschermen voor lawines. Als het ware schuift het sneeuw dan over je heen.
Later in het bezoekerscentrum werd aan de hand van manquettes pas helemaal duidelijk hoe het werkt.
Bij het bezoekerscentrum bleek dat er heel veel sneeuw was gevallen. Vreemd is het dus niet dat hier groepen mensen verzamelden voor een lawine cursus. Het zal wel te maken hebben met hoe je kan overleven als je in een lawine terecht komt. Hier wordt veel aan back country skieen gedaan dus je kunt maar beter voorbereid zijn.
Er was ook een groep skieers die met zogenaamde skiboards de bergen in gingen. Voor ons is het nieuw. Je gaat omhoog als langlaufskies en boven klink je deze skies vast en krijg je een snowboard.
Wij kwamen niet verder dan ons te verbazen over de hoge muren met sneeuw.
We zijn maar terug gereden door die hoge muren om grotere problemen te voorkomen.
Zo’n drie kilometer verderop was het weer zonnig en mooi en konden we de bergtoppen weer zien. Even zijn we “illigaal” gaan wandelen op een wandelpad maar het liep niet lekker.
Net voordat Golden in reden zijn we een bergweggetje opgereden om het Wolf centrum te vinden.
We kwamen uit bij een particulier die achter in zijn tuin kooien met wolven had. Het had alles met haar passie te maken dat ze deze prachtige dieren wil behoeden van uitsterven doordat de regering ze vogelvrij heeft verklaard en iedereen er op mag jagen. We hebben veel geleerd over hun leven en je hoopt inderdaad dat ze zuiniger omgaan met deze prachtige dieren.
Deze beesten hebben we echt van zo dichtbij mogen meemaken. Prachtig.
Terug in het hotel hebben we lekker geluierd in het zwembad en op de kamer. Ik ben zowaar weer eens een boek aan het lezen. Dick heeft een lasagna maaltijd in de over geschoven waardoor we het rookalarm activeerden toen we de oven open trokken. Het zal wel niet de eerste keer zijn want niemand die erop reageerde in dit hotel.
Zo nu weer even helpen met huiswerk maken/ leren.
