Ivo en Dick hebben vorige week rond middernacht hun laatste indoor soccer wedstrijd gespeeld en glorieus gewonnen. Met al die sportende mensen hier is het moeilijk om een sportveld te vinden op een goede tijd. Dus bij dit voetbal toernooi moest er een team hun wedstrijd spelen om 10.45u in de avonduren en ook nog eens aan de andere kant van de stad. En wij waren dat team. Wij hadden nog niet te mopperen want de tegenstanders kwamen helemaal uit Calgary. Het enige waar we over konden mopperen waren de afmeldingen, en sommige zelfs op het laatste moment. Eén ouder gaf eerlijk toe dat ze het te laat vonden. Wie niet? Ik heb Dick nog voorgesteld om te cancelen en gelukkig heeft hij niet naar me geluisterd. De kleine groep jongens hebben goed gespeeld waardoor ze dik hebben gewonnen. De stemming op de tribune zat er goed in en we zwaaiden flink met de pompoms die ik op het laatste moment nog had meegenomen. In de sporthal gingen steeds meer lichten uit en wilden het personeel duidelijk naar huis maar wij hadden niet zo’n haast. Dick moest nog bedankt worden voor zijn inzet het afgelopen seizoen. Zodoende reden we na middernacht bij temperaturen rond de -30 terug naar huis. Vera was zo slim om een sleep-over bij een vriendin te regelen zodat zij niet met ons mee hoefde. The team spirit is zelfs zo sterk dat een vader voor morgen een paintbal uitje heeft geregeld met het Verhoeven team en dat is eigenlijk best uitzonderlijk voor het indoor soccer hier.
Voorafgaand aan deze wedstrijd hadden we nog tijd om naar de kapper te gaan. En Vera wilde wat anders. We kwamen in overleg tot het voorstel om het haar in een mooie boog te knippen waardoor het voor veel korter lijkt maar achter nog steeds lang is. Vera vond dat een goed idee maar tevens ook heel eng. Inmiddels is ze er erg blij mee.
Met die diepvries temperaturen buiten zit je veel binnen. Dick heeft het nog aangedurft om zondag dik ingepakt naar de bakker te lopen op 2km. hier vandaan. De bakker kon het niet geloven. We blijven toch die gekke buitenlanders die zich slecht kunnen (willen) aanpassen. Later bleek dat Vera een paar uur buiten had gespeeld met haar vriendin.
Woensdag mocht ik terug naar de tandarts voor mijn definitieve kroon. Helaas was dat niet mogelijk want de pijn die ik had gekregen bij het kauwen werd veroorzaakt door een kanaal wortel. Ik mocht dus fijn door naar een endodontist om de zenuwen in mijn kromme wortels te laten verwijderen. Ik heb al twee slechte ervaringen achter de rug dus blij was ik niet. De tandarts wist een goede, vriendelijk endodontst deze keer. De volgende ochtend kon ik al terecht voor een consult om een behandelplan te maken.
Vroeg mocht ik downtown de prakrijk weten te vinden dat op 11 hoog zat. Helaas had, het voor de verandering, gesneeuwd dus waren de wegen glad. Ik kwam op tijd in een mooi kantoor. Bij het digitaal invullen van mijn ziekte geschiedenis kwam de assistente met het idee om meteen maar de behandeling te doen want ze hadden een plekje vrij. Oeps. Eigenlijk was het wel een bijzondere ervaring. Een prettige ervaring zover het een prettig kan zijn. Naast vriendelijk personeel die me zelfs een dekentje gaven voor wat comfort kreeg ik een bijzondere bril op waardoor ik een leuke film kon kijken tijdens de lange behandeling.
Het is even erg wennen om te dromen terwijl iemand aan het boren, duwen en trekken is iets lager. Het was jammer dat de film korter duurde dan de behandeling. Daarna was Advil, zoals men voorspelde, mijn beste vriend. Deze vriend is me steeds meer aan het verlaten en dat is prettig.
Afgelopen week was het ook de week van ouder vergaderingen op scholen. Ongelooflijk wat een verschillen je ziet op die scholen. Ik weet het erg te waarderen dat bij Ivo op school de directeur input wil hebben over huiswerk maken. Bij Vera op school lijken ze zich drukker te maken over hoe je meer katholieke families in hun community krijgt. Het was ook de week dat we optionele vakken moesten kiezen voor Vera als ze volgende jaar (hier) naar Junior High gaat ! Ze mag een jaar mee doen aan de dure Performing Arts waarbij ze aan een musical meewerkt maar daarnaast heeft ze (van ons) moeten kiezen voor koken en constructies (timmeren en zagen) omdat dit zo lekker practisch is.
Vrijdag hadden ze een dag vrij zodat de lerearen naar school konden en zo`n extra dagje vrij is altijd lekker. Ook handig voor Vera want haar ochtend schaatsen kon later beginnen. En uiteindelijk moesten ze nog later op het ijs want een ijshockey speler had een plexiglazen ruit kapotgeslagen met de puck dus ze moesten eerst glas ruimen van het ijs.
Vanavond gaan we eten bij onze Canadese vrienden voor Zoé`s verjaardag en morgenochtend moeten we vroeg op voor een schaats competitie van Vera. Gelukkig op slechts een half uur rijden hier vandaan.
Rechtsonder in de hoek staat Vera op het bord bij de club ter aankondiging van dit kampioenschap.
