Zoals beloofd is hier het filmpje van Vera’s prestaties op de schaats de laatste weken. Het kostte haar twee dagen vrij van school. Iets wat ik niet graag zie maar waar ze hier wel aan gewend zijn. Haar juffen weten ons ervan te overtuigen dat Vera makkelijk wat school kan missen. Het kon niet meer stuk toen ze ook nog een nette email stuurde naar de juf dat ze graag wilde weten wat het huiswerk was voor wiskunde.
http://youtu.be/tR6H501sCDY (= short cut to Vera’s skating March 2014)
Haar schaatsen heeft een enorme sprong gemaakt en dat is vooral te danken aan haar harde werken. Ze heeft zichzelf tot doel gesteld om eind volgende week een dubble sprong goed te kunnen uitvoeren. Het is een sport van vallen en opstaan en dat heeft ze wel geleerd, letterlijk en figuurlijk. Het gaat nu allemaal wel moeilijker worden want de jury is duidelijk veel strenger dan voorheen. Eigenlijk is Vera met de hakken over de sloot wat haar test betreft en dat zou je toch niet zeggen als ze daar over het ijs walst.
Van de week heeft ze zelf jury mogen zijn op de competitie voor Canskate, ter afsluiting van het seizoen. De meeste kinderen zijn tussen de drie en vijf jaar dus het was allemaal nog erg ongedwongen en leuk. Het is duidelijk dat het de ouders zijn die de kinderen zenuwachtig maken.
Na “het officiele” gedeelte was er nog het familie schaatsen en Vera wilde graag blijven. Nou was ik druk bezig met de registratie van de deelnemers dus vooruit maar. Vera had veel plezier met het zoontje van haar (strenge) coach en dat deed hun zichtbaar goed. Vera was trots dat ze alle vertrouwen van haar coach kreeg en de coach was blij dat ze eens heel ontspannen naar dit leuke schaatsgebeuren kon kijken. Met enige pijn in het hart is dit expat kind van het ijs gegaan. Zou ze hier volgend jaar nog deel van uitmaken? We zouden willen dat we dit konden zeggen. Wij hebben zelf meer vragen dan antwoorden over onze toekomst. In ieder geval Vera heeft heel veel geleerd van het les geven, omgaan met kleine kinderen en de ouders. Ze heeft ook veel erkenning gekregen voor haar inzet en zelfs ook nog een giftcard van maar liefst $250,- ontvangen. Dit waren haar credit points omgerekend naar geld. En aan de dure schaatsmaand April kan ze ook al gratis meedoen door haar prestaties bij dit Canskate. Het was soms wel wat veel om elke woensdag Vera op tijd bij Canskate te krijgen en haar ook weer op te halen, maar is ben blij dat ik het heb kunnen doen. Net nu het hier voorjaar lijkt te worden en de wegen schoon zijn, is het schaatsseizoen (officieel) voorbij. Het is nu vaak boven nul maar gisteren hadden we toch weer even te maken met een “blizzard” waarbij het sneeuwde. Onze tuin is dus in een week tijd van wit naar groen gegaan en nu weer wit. De komende dagen verwachten ze weer temperaturen ver onder nul maar wel heel zonnig. Vooruit dan maar. Misschien kunnen Dick en ik het voortzetten om ‘s avonds een stukje te gaan wandelen. We hebben veel te bespreken.
Bij Ivo op school werd de vlag in top gehezen op de dag dat de Canadese militairen terug kwamen uit Afghanistan. Op verzoek van de minister van onderwijs werden op alle scholen om 12 uur de vlag (die half stok hing) in de top gehezen. Ik was onder de indruk hoe ze veel aandacht besteden aan zo’n gebeurtenis. De waardering voor de militairen die gediend hadden is groot en nog groter voor de militairen die niet naar huis konden komen. Ook de pubers van Junior High zijn dan heel stil.
Bij Vera op school gebeurde er niets. Volgens Vera hebben ze gewoon nog geen vlag, wat mij weer verbaasd want bij iedere school staat de nationale valg te wapperen. Heeft Nederland eigenlijk iets gedaan toen onze soldaten terug kwamen?
En ik ben druk met allerlei vrijwiligers werk op scholen en naaien. Ik moet nog huiswerk maken voor naailes en tussendoor werk ik aan de quilt.
