Donderdag was het Halloween en moest Ivo ‘s ochtends via een X-ray laten bepalen of hij wel of niet nog zijn sling zou dragen bij zijn kostuum. Het bleef een beetje onduidelijk. Ivo heeft absoluut minder pijn maar de botten waren nog niet helemaal tegen elkaar aangegroeid, wat wel zo has moeten zijn. Later bedachten we dat de val van de trap, het weekend ervoor, misschien wel de botten weer iets heeft laten wijken. Ja, Ivo is even groot als ik dus hij moet aan het groeien zijn.
Het mocht de pret niet drukken. Ivo heeft plezier gehad met Halloween. Hij was een bouwvakker net zoals zijn vriend David. Thuis oefende hij nog met het bekende fluitje, maar verder dan zijn moeder ging hij toch niet.
Op school hebben ze feest gehad en moesten ze de kleuters begeleiden met een loop door het haunted house en ‘s avonds ging hij met David nog langs de huizen voor Trick or treat. Het weer was toen nog goed. De suikerspiegels van de kinderen waren hoog die dag. Hij kwam thuis met een vuilniszak vol snoep en chips.
Vera had ook op school feest. Een zogenaamde dance (wij noemde dat vroeger een disco) en kraampjes erom heen waar ik onverwachts ook nog heb geholpen. Het was een variatie op hoek happen. Het was namelijk donut happen.
Ik heb hard moeten werken maar ik kon zo wel de flash mob zien die grade 6 had ingestuurd om de rest van de school te verrassen. Het was leuk. Misschien moet ik even uitleggen dat haar juf een verleden heeft als danseres op een cruise schip.
Vera ging ‘s avonds mee met een andere vriendin om daar langs de deuren te gaan. Ook zij had plezier. Echter zij kwamen niet terug met veel snoep. Zij hadden voedsel opgehaald voor the foodbank. Door veel mensen werd dit gewaardeerd. Soms kregen ze zelfs geld mee als donatie voor hun zelf en `the foodbank`.
Dit maakten dat Dick en ik alleen thuis zaten met Halloween. Dat is ook lang geleden. Wij stonden aan die andere kant van de deur voor Trick or treat. We hebben wel zo’n 80 kinderen aan de deur gehad. Sommige (kleine) kinderen wel heel schattig.
De dag ervoor had Vera ook al mogen rond lopen in het muizenkostuum. Bij Canskate, waar ze les geeft, had ze het ook al aangetrokken in verband met Halloween. Daar heb ik veel foto’s van. Toen de leidster zag dat ik met een camera liep, vroeg ze me meerdere foto’s te maken en deze aan de club te geven.
Helaas was “onze” Emma er niet bij. Zij was ziek. Later moest ze zelfs nog een nachtje in het ziekenhuis blijven. We zijn nog wel even langs geweest om haar Vera als muis te laten zien. Emma vond het zo leuk dat ze zelfs haar vieze medicijnen wel wilden slikken. Vera leert zoveel over omgaan met kinderen.
Vrijdagavond hebben we nog lekker wat kunnen snoepen van de reepjes en de chips die de kinderen hadden gekregen. Toch handig als je bezoek hebt en geen dessert kunt serveren. We hebben Jan geholpen om klaar te zijn voor de winter door naar Costco wholesale te gaan. Het was net op tijd want Zaterdag begon het dan te sneeuwen en de hele wereld is nu wit en ik vrees dat dit zo blijft tot aan April.
Ik ben zo blij dat het me toch nog is gelukt om een korte vakantie naar Seattle te boeken in de kerstvakantie. Daar zal het niet sneeuwen en warmer zijn. Het is een mooie vlucht van iedereen die bij familie zit om de feestdagen te vieren terwijl wij het gemis van familie en vrienden dan zo erg voelen. Ik wilde eigenlijk nog even echt de zon op zoeken maar dat bleek onmogelijk te zijn met de extreem hoge prijzen die ze dan vragen voor vliegen en hotels. Het zou dan zelfs goedkoper zijn om naar huis te vliegen… Seattle lijkt dan een mooi betaalbaar alternatief te zijn en ik zie uit naar de rondleiding bij Boeing. Vera is bezig met de theorie achter vliegen bij science en Ivo ziet misschien wel ooit een toekomst in de lucht- en ruimtevaart techniek.
Zaterdag hebben we nog Ivo’s verjaardag gevierd met de Rush familie. Het was lang geleden dat we bij elkaar hadden gegeten. En waarom? We zijn allemaal te druk. Eigenlijk hadden we deze avond ook nog naar een ander feestje gekund. Dit was in ieder geval heel gezellig. De kinderen hebben de eerste sneeuwpoppen gemaakt en Zoé is meteen maar blijven slapen.
Zondag moesten we over de gladde wegen naar het Millenium (grote sporthal) voor een voetbal wedstrijd van Ivo`s en Dick`s team. Helaas ontdekte ze pas na de rust hoe je moet scoren en verdedigen. Dat was dus wel goed gecoached door de jonge en oude Verhoeven in de rust. Die jonge Verhoeven kan niet wachten om zelf weer te mogen spelen. We zijn er voorzichtig mee om hem weer `los`te laten op een sportveld. Een ambulance rit kost hier $410,-
Voor Vera`s sport heb ik haar jurkje af en zo waar was ik er onverwachts tevreden over toen ze het gisteren op het ijs aan had. Ik geloof de coaches ook, maar we weten dat die niet zo royaal zijn met complimenten. Er was wel een moeder die vroeg of ik het jurkje ook voor haar dochter wilde maken.
Nu is er al wel een naad losgelaten in de mouw. Straks maar eens vragen op naailes hoe ik dat kan herstellen. Ik had `t tenslotte ook met haar hulp zo gemaakt.
