We zijn weer thuis

 

Na het uitpakken en langzaam weer op gang komen voelen we ons weer helemaal thuis. Voor woensdag stond er alweer een golfdag op het programma met onze Nederlandse golfvrienden die hier op vakantie waren. Dick kon een dag vrij plannen en ging op advies van collega’s naar een nieuwe golfbaan op zo’n drie kwartier rijden hier vandaan. Alleen de toch er naar toe was al mooi. Nu is alles groen en dan zijn de prairies zo mooi. Een verdwaalde coyote maakt het mooie plaatje dan compleet.  Het was een oude steenkolenmijn. Een mooie, moeilijke baan, met bunkers gevuld met fijn steenkolen gruis.

 

Het leek wel alsof ze een ballen magneet hadden verstopt in de vele bunkers en water. Het was een stralende dag met veel wind. Veel ballen armer en een par rijker  en gezellig bijkletsen maakte het een leuke dag. ‘s Avonds werd ik gestraft toen mijn verkoudheid zich op mijn stembanden had vast gezet en dat terwijl ik niet had staan vloeken en tieren op de baan.

De volgende dag stonden de verhuizers al vroeg op de stoep en kon ik met moeite uitbrengen “bad” op de standaard begroetingsvraag: how are you? Deze verhuizers kwamen nieuwe huur meubels brengen. De kwaliteit van deze belachelijk dure meubels is zo slecht dat je eigenlijk al na twee jaar aan iets nieuws toe bent. Niet wij maar het bedrijf huurt deze voor ons, dus heeft Dick in Januari al een verzoek ingediend voor nieuwe matrassen, banken, barkrukken en twee klerenkasten. Deze vielen bijna of helemaal uit elkaar. Op het oog zagen ze er nog goed uit maar de matrassen en banken hadden dusdanige putten dat we trucjes moesten uithalen met kussentjes. Na een half jaar emailverkeer en telefoontjes was het dan zover. De verhuis mannen snapten niet wat ze kwamen doen. Dus met mijn verkouden kop heb ik ze moeten duidelijk maken dat ze toch echt de oude meubels mee terug moesten nemen en dat ik de rekening niet ging betalen. Na anderhalf uur stonden de meubels in elkaar gezet in ons huis en hadden ze de oude afgevoerd. Ze waren slechts één kastje vergeten mee te nemen wat ze zelf niet wisten op te lossen. Gelukkig had ik nog een visitekaartje van de man met wie ik zaken had gedaan en hij wist te regelen dat `s avonds nog weer het goede kastje werd nabezorgd. Dat was een meevaller. We kunnen nu weer allemaal tegelijk aan de bar zitten eten maar dan weliswaar op te grote , pompeuse krukken die ik niet had uitgezocht. Ik durf het niet aan om te regelen dat ze deze weer voor de juiste komen inruilen. Ze wisten echter niet wat ik dan wel had uitgezocht dus hadden ze de eerste de beste maar ingepakt… Ik heb dus geleerd dat je naast visitekaartjes ook altijd  een foto moet maken van wat je uitzoekt. Laten we hopen dat dit nooit meer nodig is en dat ze bij Dick op het werk gaan inzien dat het veel geld bespaart als je gewoon een eenmalig budget geeft waarin de werknemer zelf kan uitzoeken wat hij wilt en daar ook verantwoordelijk voor is.

Het goede nieuws is dat we niet meer hoeven te slapen in matrassen met kuilen en dat de dresser op Vera`s kamer mooier en handzamer is.

Voor de rest heb ik me rustig gehouden, wat ik werd gedwongen door mijn ziek zijn. Ik had zelfs geen zin om te werken aan mijn quilt die ik enthousiast was begonnen. Vera heeft alweer haar eerste sleepover gehad in de tent bij Natasha in de tuin.

Ivo houdt zich overdag rustig om `s avond flink te kunnen knallen in the footbal games die ze momenteel veel spelen om de juiste teams in de juiste klasse te laten uitkomen. Onze jongens doen het erg goed

.

Het gaat er weer serieus aan toe en er zitten weer heel wat uren voorbereidingen in.

Om er voor te zorgen dat de ouders ook een hecht team worden had de hoofdcoach ons uitgenodigd bij hem thuis voor een gezellige avond. Natuurlijk moest iedereen weer wat aan eten en drinken  meenemen dus gingen we op pad met een volle schaal spinaziedip en Hollands bier. Hij had een leuk spel bedacht waarbij we elkaar beter leerde kennen. Goed bedacht want het werd hillarisch.

Ik was netjes voor 12 uur, met mijn verkouden kop thuis, Dick kwam later. Gelukkig was dit op loopafstand en is het nog geen winter.