Hoe kun je in een paar zinnen vertellen hoe onze home leave was deze zomer. Het was weer gezellig met veel etentjes, samen zijn met vrienden en familie die je anders zo mist.
De meegnomen s’mores pakketten uit Canada kwamen goed van pas.
In Canada hebben we ook al wel vriendschappen opgebouwd maar het is toch anders. In Nederland lijkt het allemaal veel makkelijk te gaan om gezelligheid te vinden. In 5 minuten werd er aangebeld of de kinderen buiten kwamen spelen. Al snel hadden we een agenda vol met afspraakjes en soms waren er ook hele spontane ondernemingen. De jaarlijkse frietjesavond met de buren werd nog gepland maar het slapen in de tent in de tuin en gemeenteplantsoen niet. Ons oude tentje kwam nog weer van pas. Toen ik met vriendinnen op stap was om quiltlapjes te scoren en wij nog even een stop maakte bij de zus van Nandy, waar ik spontaan zei: dat zou leuk zijn als Quinten en Ivo hier gaan slapen in de tent. En zo gebeurde het dat de jongens meer dan 100km. hadden gefietst en twee nachten bij “tante” in de tuin hebben gestaan.
Winkelen was toch ook weer een feest. We mogen hier de grootste shopping mall van Canada hebben, zo goed slagen als in Nederland doe ik er niet. Van goed ondergoed tot schoenen en broeken haal ik nog steeds allemaal in Nederland. Ik kreeg zelfs een hele dag vrij af toen opa Boor en oma Pannekoek met de kinderen naar Nemo (science museum) gingen en ik kon gaan winkelen in Arnhem. Ondanks dat het museum tegen viel hebben ze toch een leuke dag gehad met zijn viertjes in de trein en in de grote stad Amsterdam.
Maar ook gewoon buiten zitten bij opa en oma op het terras was heel fijn. Het weer hielp natuurlijk mee, het was soms te warm.
Aan het begin van de week waren we we eerst bij Willem op zijn verjaardag geweest. Ook al weer heel gezellig en spontaan hebben we daar brandnetelsoep gemaakt met de brandnetels uit zijn mooie tuin.
De andere kant van de familie hebben we deze keer op bezoek gehad. Het eerste weekend gingen we al lekker uit eten met opa en oma en later zijn Dick zijn broers overgekomen naar het Zeeuwse. Even reconnecten met de familie dat zo belangrijk is als ver weg woont.
Er is ook tijd geweest voor geschiedenis en cultuur. Eerst zijn we een dagje Amsterdam gaan doen met de familie Post – Broekhoven. Wat is het toch een leuke stad.
Maar naast een hoop lol is er ook tijd gemaakt om de geschiedenis rond WO2 en de ervaringen van opa eens te belichten. Hiervoor zijn we naar de Canadese begraafplaats in Groesbeek geweest. Daar waar meer dan 2300 Canadese soldaten liggen begraven die vochten om ons Nederland zijn vrijheid terug te geven. Het was en is indrukwekkend.
Nu ben ik alweer bijna twee dagen terug in Canada na een hele lange, vermoeiende reis. Dick was erg blij ons weer te zien na twee weken alleen gezeten te hebben. Ik heb inmiddels ook weer op de fiets wat boodschappen gedaan maar het is toch allemaal niet meer zo leuk als in Nederland. Mensen kijken toch erg vreemd naar mijn fiets met fietstassen en ben dan ook nog steeds één van de weinige die dat doet. Zo ook het niet dragen van een helm als volwassenen blijft vreemd. Canadezen doen het massaal, maar zij rijden dan ook gerust op de snelweg op de fiets tussen de hele grote auto`s. Pas in Nederland viel me weer op hoe de auto`s van hier erg groot zijn over het algemeen.
Kortom ik heb `t nog even moeilijk om terug te vinden wat ik nou ook weer zo leuk vindt aan ons expat leven in Canada.
Dick en Ivo hebben alweer gemountain biked in de mooie bossen, het eerst hert zag ik al nadat we nog maar 10 min. in de auto zaten na het verlaten van het vliegveld en mijn lieve vriendin heeft me alweer gebeld.
