Wat was het koud aan het begin van de week. De oprit kon ik niet in één keer shovelen er moest een pauze tussen om mijn vingers op te warmen. De Walmart kwam in de problemen want de sprinkler bij de ingang brak en al die liters water die dan vrij komen bevroren vrijwel direct op de stoep. Ik maakte dat ik zo snel mogelijk weg kwam, het geluid van het brandalarm hielp daarbij. Andere mensen vonden het wel boeiend want die gingen er een filmpje van maken. Misschien vind je me ergens terug op youtube als ik, als laatste, nog naar buiten ga vlak voordat de brandweer binnenstormde. De lunch erna met Vera’s bijles lerares (van vorig jaar) verliep relaxter alhoewel ook de serveerster erg veel haast leek te hebben. Ik was nog bezig met mijn soep toen deze alweer werd weggehaald om onze sandwichs te serveren. Ik moest vragen of ik mijn soep verder mocht opeten… Het ontbijt met de Nederlandse dames verliep wat dat betreft rustiger. Nou duurt het ook wel even voor ons om zo’n heel groot bord met gebakken aardappelen en omelet weg te krijgen. Zo’n typisch Canadees ontbijt was een leuke traktatie voor de Libelles die ik telkens kan doorschuiven.
Vrijdag moesten we op pad om Vera in Sylvan Lake te krijgen voor haar competitie. Sylvan Lake kun je binnen 2 uur bereiken als de weersomstandigheden goed zijn. Wij hadden veel sneeuw onderweg. Veel auto’s lagen in de ditch, zoals dat heet. Ik had afleiding van de coach die naast me zat. Vera bleek de enige te zijn die op vrijdag moest schaatsen dus leek het mij logisch dat we samen zouden rijden. Ongebruikelijk aanbod maar ze wist het te waarderen. Ze kon zelfs nog even “nappen” op de terugweg, wat prettig is want de dagen ernaar moest ze zelf weer op en neer deze ijsring. Zo leer je elkaar ook eens anders kennen. Ik ben blij dat Vera haar als coach heeft, alhoewel Vera daar soms anders over denkt.
De lucht brak open, de zon ging schijnen en we waren op tijd bij deze oude ijsring, in een mooi plaatsje met de bergen op de achtergrond. Er ging van alles mis bij de organisatie. Zo kwam het dat we alleen kwamen te zitten in een grote kleedkamer wat natuurlijk heerlijk is voor een warming up. Er waren veel problemen met het afspelen van de muziek. Er waren meisjes waarvan de muziek niet opstartte of halverwege uitviel. Sommige kregen een herkansing van de jury. Dus het programma liep erg uit. Volgens onze coach had dat te maken met de manier waarop je een CD brandt.
Ik heb het technische gedeelte bewaard tot het (proberen te) maken van een film en wat foto’s. Het viel niet mee want ik stond er deze keer helemaal alleen voor. Normaal doen onze mannen dat zodat ik alleen maar zenuwachtig hoef toe te kijken. Nu was het zenuwachtig toekijken door een lensje, op grote afstand. Ik wist ook niet dat de camera mijn stemgeluid opneemt…
Klik hier voor : You Tube video van Vera
Vera is zo’n mazzelaar. De andere meisjes waren niet gevallen maar waren erg verlegen op het ijs. Vera heeft een flair, zoals haar caoch dat zegt. Het is een mooie gave.
Dick had ondertussen op school haar rapport opgehaald en daar kan ze ook heel tevreden over zijn. Met opgeheven hoofd konden we dus weer terug.
De volgende dag op club vroeg ook iedereen of ze in de prijzen was gevallen. gelukkig kun je dan “ja” zeggen.
Zaterdag had Ivo (en coach Dick) een belangrijke voetbal wedstrijd. Als ze deze zouden winnen dat stonden ze al met een been in the provincials, daar waar alleen de beste teams naar toe mogen. Ivo was bloednerveus. ‘s Middags konden ze eerst nog naar een eerste ontmoeting met zijn Wolverines Football team en nieuwe coach.
Snel eten en op naar het indoor voetbal veld. De teams waren gewaagd aan elkaar dus het was spannend waar het eerste doelpunt zou vallen. Jawel, het was er één voor ons. De jongens hebben flink gevochten om meer te kunnen scoren. Je kunt zien dat ze een mooie opbouw hebben en dat de verdediging erg sterk was. Het werd een verdiende overwinning.
Het weekend kon niet meer stuk. Zondag was gereserveerd voor veel schoolprojecten, voordat de Superbowl zou beginnen. De wedstrijd begon pas om 4 uur maar de hele dag kon je al kijken naar voorbeschouwingen. Zelfs president Obama kreeg nog een diepte interview vooraf. Ik heb nog nooit een interview met Rutte gezien voor de start van een belangrijke wedstrijd.
Wij hebben de spannende wedstrijd met tekst en uitleg van onze mannen gekeken met een nieuwe Nederlandse expat voor “ons” bedrijf. We zijn nu weer twee Nederlandse expat gezinnen.
Zo, en nu ga ik naar buiten om in de zon de oprit de sneeuw eraf te schaven.
