Ik ben weer terug in het witte Canada. Dick is naar het werk, de kinderen naar school en ik zit tussen half uitgepakte koffers, mijn eerste koffie te drinken in de hoop dat ik me wat fitter ga voelen na een lange reis en acht uur tijdsverschil (en dat eigenlijk maal 2, in twee weken tijd).
Was dit alles de moeite waard voor twee weken kerstvakantie in Nederland? Absoluut wel. We hebben genoten van ons eigen huis (wie had dat nog eens gedacht?), de vele visites, Hollandse gezelligheid, de leuke verrasingen, lekker eten, fietstochtjes, boodschappen doen in onze eigen vertrouwde AH, het groene gras, de Nederlandse tv programma’s en de vele films in het vliegtuig. Ok, er was veel regen, we hadden ook nog wat klusjes te doen in ons huis en we hebben niet iedereen kunnen bezoeken die ons lief is. Toch zit ik hier met een heel voldaan gevoel en ik niet alleen. Het leek wel of iedereen doorhad dat dit bezoek kort was en we het dus heel krachtig moesten maken.
Misschien sta ik straks ineens weer met twee benen op grond de als ik boodschappen moet gaan doen in die hele grote supermarkt waar niemand je kent en de producten toch steeds nog niet helemaal vertrouwd zijn. Lang kan ik er niet bij stil staan want ‘s middags moet ik Vera ophalen om naar schaatsen te gaan. Ivo en Dick moeten weer op tijd eten voor hun voetbal training. Alles goed voor die lijn waar we nu wel weer aan moeten gaan werken.
Ik geef een (niet volledige) samenvatting van onze vakantie in foto’s.
