Toen we wakker werden was het buiten grauw, koud en regende het. Het was niet voorspeld dus dat viel tegen. We besloten het rustig aan te doen en tijd te nemen voor haren wassen en ontbijten. Toen ik uit de douche kwam realiseerde ik me dat ze hier geen fohn hebben dus moest ik ook nog met natte haren naar het ontbijt en later met bad hair de regen in. Het ontbijt stelt hier niets voor dus bijna werden we sjagerijnig. Bij gebrek aan keuze moesten de kinderen warme chocolademelk drinken en dat is toch wat veel op een nuchtige maag.Gelukkig vond ik in de aangrenzende gift shop geweldige laarzen. Ik zal in stijl geen natte voeten meer krijgen.
Na het shoppen zijn we toch maar op stap gegaan naar het park. Even hadden we het idee om naar het US gedeelde van het park te gaan maar ook daar was een groot deel van de hoofdweg gesloten door sneewval. Lang leve internet dat we dat nu al konden ontdekken en niet na een rit.
Eenmaal in het park zagen we dat de Red Rock Parkway nog steeds is gesloten. We hoopten dat de sneeuw was verdwenen na de regen.
Verderop in het dorpje liepen enkele herten en dat niet alleen er lag er ook nog eentje te slapen. Het gaf mooie plaatjes.
Wat overbleef was een pad naar the Bertha falls. Het was droog en het leek op te klaren dus gingen wij op pad. Het was weer even een stevige klim voordat we weer de bossen in gingen. De bear spray op zak. De beschutting van de bomen hadden we echt nodig want er stond een ijskoude wind. Tussen de bomen door konden we nog wel een bold eagle spotten.
Na de afslag naar de watervallen begon het ineens heftig te sneeuwen. Na de waterval zijn we dus ook maar terug gegaan naar de parkeerplaats.
Na een korte lunch met de broodjes die we gisteren bij de supermarkt hadden gekocht (restaurants zijn gesloten voor de winter) gingen we verder op pad. Maar waar naar toe? De trail die we nog in gedachten hadden bleek een bear warning te hebben dus daar hadden we niet zo’n trek in.
We zijn toch maar eens de derde en laatste parkway richting de grens opgereden ondanks dat ze vermeldden dat de grensovergang gesloten is. Echt ver kwamen we dan ook niet. Halverwege was de pass gesloten. Toen terug naar het park om de Bison paddock te proberen, maar helaas ook die was gesloten. We konden een stukje lopen naar een uitkijkpunt en in de verte een paar bisons zien. Dit kleine stukje maakten ons al heel nat en koud. Het leek ons het beste om flink in beweging te komen. We besloten de gesloten Red Rock parkway op te lopen, meer mensen leken dat te doen. Eenmaal op pad bleken we de enige te zijn, zagen we iets van de rode rotsen en zagen we ook veel verse berenpoep. We zijn toen toch maar omgedraaid.
Veilig aangekomen in de warme auto bedacht Dick dat Ivo nog huiswerk heeft te maken. Op naar de motel kamer. Ook hier worden we gepest door een verstopt toilet en gelukkig wordt dat sneller weggewerkt dan dat je hier benzine kunt tanken.
Dineren deden we weer een stadje verder waar we niet verder kwamen dan hetzelfde restaurant van gisteren. De rest van de gebouwen lijken vervallen. In verband met het Thanksgiving weekend werd ons als special een traditionele kalkoen maaltijd aangeboden. Het was erg lekker.
Op de terugweg werden we nog getracteerd op een prachtige zonsondergang, de regen was gestopt en de wolken waren ver weg.
