Ja, we zijn weer up to date met een nieuwe harde schijf in de computer. De HP helpdesk heeft flink geholpen.
Het “vasten” is begonnen en dat is op de katholieke scholen ingeluid met pancakes. Samen met 3 andere ouders hebben we 600 pancakes gebakken voor 300 leerlingen.
Een paar uur heb je daar voor nodig. Zeker als er hier en daar nog eens een zekering uitspringt. Die uren gaven ons natuurlijk ook de gelegenheid om eens te praten over de ontwikkelingen binnen de katholieke scholen. Het is allemaal erg emotioneel en het duurt even voordat een shock toestand overgaat in een actie. Ik was één van de weinige die een brief had geschreven en men wilde graag weten wat de reactie van de board leden waren. Helaas zijn deze emails nou net verloren gegaan op de computer maar een paar trefwoorden wist ik nog wel. Dat zijn natuurlijk weer punten die anderen kunnen proberen te weerleggen. Veel kans geef ik ons niet. Een tv zender heeft aandacht besteed aan het sluiten van onze school en de minister reageerde met: ik steun eigenlijk altijd een beslissing van de catholic board…En die zijn niet van mening te veranderen, zo lijkt het. Hierna liepen de emoties nog hoger op bij de ouders. Ongelooflijk wat mensen er dan ineens uitflappen. De sfeer wordt er niet beter op.
Het gerucht gaat dat New Horizons in ons schoolgebouw komt. Dat is Ivo`s school, dus dat zou dan helemaal een rare situatie geven. Ik heb het de volgende dag gevraagd aan de directeur van Ivo`s school en hij zei nog van niets te weten. Hij maakte ook duidelijk dat de catholic board dan moet komen onderhandelen met de public board en die twee kunnen niet door een deur. Ze zijn wel op zoek naar een schoolgebouw…Triest dat het belang van verzuiling nog altijd belangrijker is dan het welzijn van de kinderen. Ik heb toch even informatie ingewonnen op de catholic school naast Ivo`s huidige schoolgebouw voor het geval zij daar blijven en wij dus weleens naar die kant zouden kunnen verhuizen. Gecompliceerd dus allemaal.
Eigenlijk stond ik bij toeval in de achtertuin van die katholieke school.Ivo en de andere leerlingen van Junior High waren op weg naar de curling baan toen we ineens een leerlinge op school ontdekte die ook had mee gemoeten. Ze was geboeid door een boek in de bibliotheek toen de leerlingen vertrokken. Ik bood meteen aan haar even af te zetten met de auto. Het is slechts 2 minuten rijden. Maar dat mag dus echt niet. Ook een leraar mag niet een leerling even met de auto brengen. Het schijnt met verzekeringen te maken hebben. Daar stond ik met mijn goede bedoelingen. Er zat niets anders op dan haar te voet te brengen. Er was nette verse sneeuw gevallen dus dat maakte het niet makkelijker. We zijn allemaal uitgegleden, maar daar zal wel geen verzekering over zeuren. Het bleef gelukkig ook slechts bij wat blauwe plekken. Dus zodoende liep ik door de tuin van Holy Redeemer die Vera wat graag willen hebben.
Even kon ik dat allemaal vergeten toen ik donderdag voor `t eerst naar mijn quiltclub ging. Ik ben van plan een memory quilt van Koeweit te maken. Een moeder op Ivo`s school nodigde mij uit om dat samen met haar te doen op haar quiltclubje. Dat is natuurlijk geweldig aardig en leuk bovendien. Ik leer nieuwe mensen kennen en het gaat er heel relaxed aan toe. Ivo zegt nu: je geeft m`n moeder oude kleren die ze verknipt om weer aan elkaar te naaien.
De dag ervoor had Vera besloten dat haar jurkje voor schaatsen goed genoeg was om eens uit te proberen op het ijs dus ik heb nu ook tijd voor een ander “lapjes”-project.
Zelf ben ik nog niet helemaal tevreden maar velen dachten daar anders over, wat dan toch weer leuk is. Aan Vera`s ogen ligt het niet dat ze niet alle minpuntjes van het jurkje ziet want die zijn weer getest en goed bevonden. Het is hier gebruikelijk dat ieder kind jaarlijks een gratis oogtest ondergaat.
Mij werd het toch wat wit voor de ogen want het is nog even flink gaan sneeuwen. Zo flink zelfs dat Ant en ik vrijdagmorgen zijn gaan langlaufen. Heerlijk was het ondanks dat we schijnbaar net een moose hebben gemist. Tijd voor onze oogtest, of waren we gewoon geconcentreerd met het glijden bezig op de toch nog stroeve sneeuw?
Gisteren is Ivo weer begonnen met football in zijn nieuwe team, de Wolverines. Niet in de sneeuw maar in een sporthal van een school hebben ze geoefend. Dick is gebombeerd tot team fotograaf dus mijn blog zal wel vollopen met mooie football pictures.
‘s Avonds moest hij dan ook nog weer gewoon voetballen er is nu eenmaal een overlap tussen de winter- en zomersporten. Nou ja, zomersport. Buiten ligt de sneeuw 24 cm. hoog. Vera en ik konden op de sneeuwschoenen lopend naar Zoé verjaardag voor een gezellige en lekkere maaltijd. De volgende ochtend werd ik alweer door ze opgehaald omdat Vera en Zoé in het kerkkoor zongen tijdens de schoolmis.
Father Dan droeg als stil protest een `t shirt van de Jean Vanier school met de tekst: a pleasant place to be. Nou maar hopen dat iemand van de school board in de kerkbanken zat.
Nu is het tijd om lekker te gaan ontspannen in de sneeuw. De kinderen gaan van de heuvel glijden. Ik ga zo met ze mee.
