Het is alweer mijn tweede dag terug in Canada. De jetlag doet zijn werk en dat is minder plezierig. Toch had ik de vakantie in Nederland niet willen missen. Ons huis blijkt toch echt een thuis te zijn met veel lieve vrienden, familie en buren. Een heerlijke zoete inval was het soms en die had ik zo gemist aan die andere kant van de wereld. Het werd dan ook eens tijd dat we energie stopten in ons nest. De eerste weken dat we thuis waren hebben we geschilderd en de speelkamer veranderd in een gezellige eetkamer. Eigenlijk een hele mijlpaal. Klinkt niet echt als vakantie maar was toch heel heilzaam voor ons. Patty was daarbij extra welkom. Dick veranderde van een kantoorclerk in een klusjesman die ook nog een veel kookte zodat zijn schilder kon doorstoten. Het ontspande hem enorm. Tussendoor hadden we natuurlijk ook tijd voor bezoekjes, Tour de France, vrienden helpen, frietjes avond met de buren, een barbeque en een dagje strand enz. Strand ligt er om de hoek maar het weer was meestal te slecht om er naar toe te gaan. Het weer werkte dus ook mee aan het klussen. Op die enige dag na toen we wel naar het strand konden. Per ongeluk kwamen we terecht op het naaktsstrand zodat we een lesje kregen hoe mensen er in het echt uit zien. Overigens serveerden ze daar lekkere lunch in een rustige omgeving.
Toen we alweer veel te snel terug reden naar het vliegveld om afscheid te nemen van Dick ben ik verder door het land gereden om meer bezoekjes af te leggen. De laatste avond was het traditie getrouw om pannekoeken van oma Pannekoek te eten.
Wat was het leuk om al die bekenden te zien. Ondanks dat ook dat heel vermoeiend was. Ben ik terug gegaan naar Canada om uit te rusten?
Die indruk kreeg ik niet op de eerste ochtend dat Dick voor mij had geregeld dat ik al vroeg op de golfbaan zou staan met vrienden. Een betere start had hij me niet kunnen geven op die bos rode rozen na, natuurlijk.
