Spelen met vuur

 

Dick ging weer terug aan het werk na onze eerste weekend samen op Canadeze bodem en wij zijn verder gegaan met vakantie vieren. De kinderen waren zo relaxt dat ze meteen mee wilde naar de winkels om schoolspullen te kopen. Het onderwijs is heer gratis behalve de aanschaf van potloden, papier, mappen etc. Zelfs een grote doos tissues mag niet worden vergeten bij de aanschaf. Je krijgt een lijst mee wat je per kind precies moet kopen. Per kind ben je ongeveer 150 dollar kwijt, zeg maar 100 euro. We hebben dan wel zakken vol in huis die wachten op de eerste schooldag als je ‘t allemaal mee moet nemen.

Voor school zijn we klaar dus er was nog tijd om te spelen. Vera wachtten nog even met die lol, zij wilde eerst gaan voor nieuwe schaatsen. Vera bleek meer dan een schoenmaat gegroeid te zijn en voor het starters jump pakket kwam ze ook niet meer in aanmerking. Dat werden dus nieuwe betere spring schaatsen die groter en zwaarder zijn dus niet meer passen in een gewone tas. Nu hebben we een rol koffertje met lichtjes in de wielen waar ik op kan zitten om haar op maat gevormde schaatsen op een speciale strakke manier te strikken. Mijn beroep als credi cardholder kon ik meteen ook hier weer waarmaken na twee-en-een-half uur passen.

Later op de week haddenwe hier een sleep-over met de Rush kinderen. Ivo kreeg zodoende Finn van 7 te slapen en dat was heel speciaal voor hem. Ivo is een soort grote broer voor hem. Gelukkig kon Ivo ook nog spelen met zijn vriend Isaac die hij niet meer had gezien sinds het zomerkamp.

We zijn ook gestart met het verlengen van de paspoorten maar daarvoor kun je natuurlijk niet even naar het gemeentehuis om de hoek. Had misschien wel gekund tijdens onze vakantie, maar we waren bang dat we dan onze verblijfvergunning, die er ingeniet zit, kwijt zouden raken en het land niet meer mochten komen. Dus doen we het hier bij het consulaat in Edmonton. Hebben wij even geluk dat we zo dicht bij Edmonton wonen.

Vrijdag was het tijd voor de orthodontist. Ook wij ontkomen er niet aan om de kinderen met een beugel te laten lopen. Vera kan waarschijnlijk nog wachten als het al nodig mocht zijn maar bij Ivo gaat ‘t waarschijnlijk al snel beginnen. Eerst zal hij de kaken op moeten laten rekken met een spreider, zoals hier beneden. Is toch even wennen als je dat hoort.

De van origine Pakistaanse orthodontist wist het ons zakelijk doch vriendelijk  uit te leggen en stuurde ons naar huis  met een offerte die je even tot denken zet. De smoelsmit van vroeger die je martelt en je laat rond lopen met een ontsierend geval in of rond de mond is echt verleden tijd. Dat is toch wel prettig.

Na dit nieuws kon er weer gespeeld worden, ook door de volwassenen. De desert barbecues hebben plaats gemaakt voor de outdoor barbecues in de bossen. In dit geval bij Blackfoot Provincial Park:

http://www.dotheblackfoot.ca/

Slechts met twee gezinnen zijn we op pad gegaan naar de Islet picknick area waar je echt alles kan vinden om te picknicken. Barbecues met roosters, picknick tafels, afvalbakken, wc’s en natuurlijk hele mooie natuur. Helaas was het hout onvindbaar en dat wat wij vonden was nat. Er was aardig wat rookontwikkeling maar dat kon de pret niet drukken.

          

De vrouw die net wegging zei nog net een baby moose gezien te hebben dus we hoopten op een ontmoeting  Echter de kinderen waren zo opgetogen en lawaaierig dat we geen beest in het vizier hebben gehad. We hoorden later wel dichtbij de coyoten janken en wat maken die beesten een herrie. Ik denk trouwens dat de beesten ook wel op de vlucht gingen voor ons gelach want dat was er volop.

De volgende dag zaten we weer bij een vuur, maar nu met een deel van Ivo’s football team en de ouders. Dit in het kader van teambuilding voordat volgende week de wedstrijden beginnen. Nu was er een (gas-) barbcue en open vuur bij een team lid thuis. Zo’n iemand met een groot huis met veel garage en een tuin met een vijver, net buiten de bebouwde kom. Heel intressant om al die Canadezen te ontmoeten. Sommige gewoontes snappen we nog steeds niet, zelfs na een jaar hier wonen.

  

Ik begin me onsterfelijk te maken als patatoe salade queen. Deze keer heb ik ook oliebollen gemaakt omdat me van de week tijdens de training duidelijk werd dat een aantal moeders oliebollen kenden en lekker vinden. We kunnen het niet laten om te herinneren aan onze afkomst.