Het beloofde een mooie licht bewolkte dag te worden. De start verliep minder goed want Ivo voelde zich echt ziek. Ik heb een tijdje met hem op de hotelkamer gezeten en na een paracetamol knapte hij goed op. Wij konden een uur later met de pick-up bus richting Capillano (North Vancouver, Suspension Bridge) waar Dick en Vera al waren en op ons aan het wachten waren.
Dit is een rivier in een diepe canyon met daarboven een loopbrug die je leidt naar wandel paden door het bos over de grond en hangend tussen de hele hoge bomen: hemlock, western cedar en douglas fir. De oudste boom is 1300 jaar oud en 62 meter hoog.
Vera liet zich leiden door vragen die ze kon invullen om vervolgens een een mooie badge te krijgen. Het was heerlijk om weer eens bij dit warme weer (+9) door een echt bos te lopen. Door het opwarmen van het bos ging hier en daar het hout zelfs dampen. Heel bijzonder om te zien.
Terug down town in Vancouver hebben we wat geslenterd door de straten en de winkels om langzaam richting hotel te gaan. Natuurlijk hebben we ook even tijd gemaakt voor een ijsje te eten, het is tenslotte toch vakantie. Heel onverwachts zie je soms nog hele mooie ontwerpen.mido
De dag hebben we afgesloten bij een klein Japans restaurantje om de hoek van het hotel.
