Voor het eerst heeft Vera haar echte figure ice skating les gehad. Dus nu draagt ze ook geen helm meer. ‘s Ochtends had ik maar eens gebeld naar de coach die ze toegewezen zou hebben gekregen. Ja, Vera was welkom die middag. Niet dat iemand haar welkom heette toen we op die les arriveerden maar dat deerde Vera niet zoveel. Ze ging gewoon mee met de rest (22 kinderen) en deed keurig wat oefeningen die ze al had geleerd bij Can skate. Pas toen ze een keer viel kwam er iemand naar haar toe die later haar coach bleek te zijn. Tien minuten kreeg ze echt les van haar en dat gaat dan heel snel. Het systeem is zo dat iedere leerling 10 minuten aandacht krijgt van haar (dure) coach. En zij vond meteen dat Vera een snelle leerling is. Dat belooft wat. Ik was erg onder de inderuk hoe geconcentreerd en gedreven Vera op het ijs was.
Een echt dansjurkje zoals de kinderen zelfs op het ijs dragen voor de les had ze dik verdiend. Hier haar eerste echte kunstrijd pakje:
Na afloop kwam ik een andere “soccer-mom” tegen die me herkende als de vrouw van die voetbal coach. Zij heeft wat tekst en uitleg gegeven over figure ice skating lessen want ze blijkt al jaren een dochter op les te hebben.
Die dag had ik ook mijn eerste ervaring met Curves, een soort van sportschool voor vrouwen. Toen ze wilde dat ik een jaarcontract tekende om iedere week drie keer te komen oefenen, ben ik afgehaakt. Assertief, he.Ik zoek iets met meer flexibilitieit. Overigens blijft het schoonmaken van de oprit en stoep nog steeds een goede “work-out”.
Dinsdag had ik mijn eerste conversatie les met mijn privé-lerares thuis die betaald wordt door het bedrijf. Heel luxe vind ik dat, maar het lijkt ons zeer zinvol om mijn vertrouwen in mijn tweede taal (terug ?) te krijgen. We hadden een klik: zij heeft jaren in dezelfde wijk gewoond… in Koeweit. It’s a small world.
Halverwege de week hebben we voor het eerst in 2011 een dag zonder sneeuwval gekend. Wow. Gelukkig maar want we weten niet meer waar we de sneeuw van de stoep en oprit moeten laten.
Op het eind van de week heb ik samen met Dick voor het eerst op de langlauf skies (hier heet dat cross country skies) gestaan. Tjonge, wat een inspanning. Ik denk dat ik het wel leuk ga vinden, misschien is een lesje niet verkeerd. Dick is meer van learning by doing en met veel kracht snel vooruit komen. Toch is hij bij me gebleven en pas na anderhalf uur toen ik stopte is hij echt gaan presteren. Ik heb toen lekker in de warming –up room gezeten om al mijn spieren goed te voelen na de inspanning.
Nu is het weekend en staat quality time met de kinderen voorop. Toch gaan we weer dingen voor het eerst doen. Ik trakteer eigen gemaakte koekjes bij de voetbal vanmiddag (hoe Canadees kun je worden). En wat denk je hiervan?
