Een paar weken in Nederland is toch wel heel lekker. Alles is vertrouwd, mensen zijn blij je te zien en er ligt niets beters dan je eigen bed. Het weer is goed. Veel zon en af en toe een lekkere regenbui. Soms is het wel even schrikken om al dat bloot te zien. Ik begin bedekte schouders en knieën toch wel erg te waarderen.
Het is wel even wennen in een veel kleiner huis dat heel vol lijkt te staan. Nu wonen we in een ruime 2-onder-één- kap dus het zou geen probleem mogen zijn, maar een groot huis zoals in Koeweit met veel ruimte went toch wel heel makkelijk. En ja, een maid went ook snel. Dus naast leuke uitjes, fietsen, familie- vrienden bezoek, logeerpartijtjes, etentjes moet er ook geklust en gepoetst worden aan en in het huis en wederom zijn we weer veel aan het weggooien. Wat is dat toch dat we telkens weer veel weggooien.
Huis en tuinonderhoud hoort nu eenmaal bij een eigen huis, zeg maar een grote vakantie woning. Het had van mij ook wel wat centraler in het land mogen liggen, want dit saaie verkeer in Nederland verveelt snel en we wonen toch wel in een uithoek, weliswaar een leuke uithoek.
Dick is nu weer even bij de tandarts want artsen bezoekjes behoren tot een paar weken vakantie in Nederland. Hopelijk gaat dat veranderen in Canada waar we hopelijk de medische wereld beter zullen begrijpen en weten te waarderen dan in Koeweit.
We zitten dus nog niet in Canada. 11 augustus vliegen we er naar toe. Het huis is dan nog steeds niet gemeublieerd want dat heeft nog al wat voeten in de aarde. We moeten (!) huren en de keuzes zijn hier en daar zeer beperkt. Na plaatjes kijken, vertalen, inches omrekenen dachten we de basis spullen wel te kunnen bestellen via hun website. Het verhuur bedrijf lijkt het allemaal niet meer zo te zien zitten. Of we maar langs komen…
Dick heeft een part time baan aan alles te regelen en te organiseren van toestemmingen, verzekeringen, belastingen enz. Eigenlijk zijn we toch weer verrast wat we allemaal moeten doen voor zo’n verhuizing. Even hadden we wat meer flexibilteit doordat de kinderen bij opa en oma logeerden. Zij hadden een hele leuke tijd en wij hadden tijd voor weer eens andere gesprekken (en een feestje tot diep in de nacht)
Ik heb al een boek van 500 blz. kunnen uitlezen, Dick nog niet. Overigens is het boek: eten, bidden en beminnen van Elisabeth Gilbert geen aanrader tenzij je meer wilt weten over mediteren.
Zo, nu ga ik mosselen koken en wachten op de kinderen die aan het spelen zijn bij vriendjes en straks op de fiets terug komen. Dick belt met het verhuurbedrijf in Canada.
