Na al het verhuis geweld was het eens tijd voor iets heel anders: Nederland – Brazailië in de kwartfinales van het WK voetbal in Zuid Afrika. Het land en toernooi waar Pete en Cathren net van terug kwamen, met voor Vera een de echte mascotte en voor Ivo een echte voetbalpet met het toernooi logo.
Maar niet alleen zij waren bij de wedstrijd bij onze Braziliaanse bevriende collega, alle andere collega’s waren er ook. Hierdoor waren we in een heel gemengd gezelschap van verschillende nationaliteiten. Het blijft bijzonder om in zo’n gezelschap naar het wereldkampioenschap te kijken. Ik blijf me elke keer weer verbazen over de verbroedering die je krijgt via een wereld kampioenschappen voetbal.
Toen de Nederlandse doelpuntenten vielen kreeg Dick ook felicitaties van Koeweitse collega’s op zijn Balckberrie. Nederland blijkt hier ook favoriet te zijn.
Het was natuurlijk geweldig dat Nederland door is naar de halve finales, ook voor de kinderen is dit een leuke ervaring. En deze twee hadden ook nog geld gewonnen met winnaars van de poule.
Gelukkig was “onze” Brzaziliaan Armando een goede verliezer en verzorgde nog een lekkere bbq. Wij hadden nog wat salades gemaakt en hoe toepasselijk waren de oranje details die de kinderen goed hadden gevonden in de supermarkt.
Een gedeelte van de tweede wedstrijd die avond, de thriller tussen Ghana en Uraquay, hebben we gekeken bij een ander feestje waar veel Nederlanders waren. Zo konden we meteen afscheid nemen van hun want dat is onze realiteit ook.
Gisteravond hebben we met dezelfde groep collega’s ook naar Duitsland – Argentinië gekeken bij de Duitse collega. De Argentijn durfde niet en dat was misschien ook maar goed, ondanks dat toch ook weer een hele gezellig avond was. Behalve dan dat afscheid nemen op het eind. Ik verwacht nooit meer met zo’n internationale leuke collega groep zoveel lief en leed te kunnen delen.
