Karin met wie ik anderhalf jaar geleden aan het golf spel ben begonnen had me uitgenodigd om nog een laatste spelletje te spelen vlak voor haar vakantie in Duitsland. Even dacht ik dat ze me met een slechte smoes uitnodigde voor een laatste koffie of zoiets maar ze was heel serieus. Ik heb nog even tegen gesputterd om bij temperaturen van boven de 40 graden te spelen maar om nog even op die mooie club te zijn waar we zoveel tranen van vreugde en verdriet hebben gekend kon ik niet afslaan. En het viel mee. We hadden een karretje gehuurd en konden zo snel zonder te veel inspanning flink spelen. Heerlijk was het, en ik heb naast een paar slechte holes ook een paar echte goede gespeeld.
Wat heb ik een mooie liefde ontdekt in Koeweit. En haat ligt daar dichtbij.
Het roerde me dat de koffie juffrouw meteen wist te vertellen wat ik zou bestellen, alsof ze wist dat ik daar voor een afscheid was.
Toen ik voor het laatst in de shop kwam en ook nog een foto zag van “mijn” overleden golfleraar Mark kon ik het even niet droog houden.
Hier zit ik dan tussen Christa en Karin om nog even wat te drinken voordat we dan voor het laatst een knuffel konden geven aan elkaar.
Ik hoop maar dat die expat wereld heel klein is en dat we elkaar met de families nog eens ergens tegenkomen. Ik kijk er al naar uit.
