We kunnen weer makkelijk bij ons geld, ondanks dat Dick zijn salaris nog niet is gestort.
We hoopten dat de afhandeling bij het verlengen van onze Civil ID (verblijfsvergunning) net zo makkelijk zou verlopen, maar helaas.
Bij Dick was het geen probleem maar bij mij en de kinderen wilt het niet lukken. De originele trouwakte en geboorteaktes zijn kwijt geraakt. Wij hebben destijds maar één zo’n akte aangevraagd en nu hebben we dus geleerd dat je eigenlijk altijd twee van die aktes moet hebben. Wil je die aktes krijgen zou je even terug moeten naar je moederland. We zijn er graag, maar nu even niet.
Dick maakt vele uren op het werk en kan volgende week ook nog voor twee dagen naar Houston. Een prettige bijkomstigheid zou kunnen zijn dat we door die zakenreis misschien meer duidelijkheid krijgen over onze eigen toekomst, als die fabriek daadwerkelijk eens is opgestart.
Als ik al weg zou willen kan dat even niet want mijn paspoort ligt op het bedrijf (daar waar ze dus ook onze aktes zijn kwijtgeraakt). Dat zit mij dus helemaal niet lekker. Bij Nederlandse wet zouden we niet eens ons paspoort aan derden mogen geven maar hier moet je gewoon.
We doen even niets en Dick heeft duidelijk gemaakt dat het bedrijf ‘t nu eens zelf mag oplossen. Als je ziet wat er hier allemaal geregeld kan worden met wasta (de juiste relaties en contacten) proberen ze dit ook maar eens op te lossen. We hebben nog even totdat ze verlopen zijn.
Ivo krijgt hopelijk meer duidelijkheid want hij is aan de bril.
Bij toeval ontdekten we dat hier om de hoek een Nederlandse optometrist werkt dus dat maakte het aanmeten toch wat makkelijker. En zo te zien stapte hij vanochtend vrolijk uit de auto ondanks dat dit dus de eerste dag met bril is.
En als het allemaal op school toch wat tegenvalt worden ze ‘s middags getroost met:
