We hebben al weer vakantie. Dit is om het einde van Ramadan te vieren. Heel ongelukkig natuurlijk om nu al weer de scholen te moeten sluiten maar aan de planning rond Ramadan kun je natuurlijk niets veranderen.
Het lijkt erop dat de meeste expats weg zijn. Wij helaas niet, want Dick moet hard werken zo vlak voor de opstart van zijn fabriek. Dat valt niet echt mee want hij wordt wel geconfronteerd met mensen die vrij af nemen, officiëel of officieus. en ik zwijg maar even over de andere problemen waar hij tegenaan loopt. Wij zouden ook graag eens met ons viertjes weg willen maar in plaats daarvan zit ik weer veel alleen met de kinderen. Ach ja, ik was er al aan gewend. En nu is hij vaak toch ook wel ‘s avonds thuis.
Wat doe je zoal tijdens een weekje vakantie:
Om te beginnen moet Ivo nog veel huiswerk maken. Nu heeft hij ook nog de pech dat hij gisteren thuis is uitgegleden over een plas water op het marmer in de woonkamer. Zijn duim is flink pijnlijk (gekneusd) dus schrijven gaat erg moeilijk. Arme jongen, want hij was eindelijk wat aan het herstellen van zijn hoofdpijn (nadat we weer zijn begonnen met zijn anti - allergie medicijnen).
Maar voor dit ongevalletje zijn we gaan oefenen op de driving range toen Vera bij een vriendinnetje aan het spelen was. De vochtigheid was opgelopen dus het viel niet mee, maar oefening baart kunst.
Verder zijn er ook nog de Engelse Cathryn en Ben komen spelen en dat gaat altijd erg goed.
Cathryn en Vera hebben bijna heel de ochtend in ons kleine maar fijne zwembadje gelegen. Aan het begin van de vakantie hebben we dat weer opgezet.
Straks gaan we nog naar de bioscoop en misschien willen de kinderen vanavond wel weer bij elkaar in bed slapen want dat is dan ineens ook heel leuk. Alle knuffels moeten dan wel mee.
Ivo moest ‘s nachts nog wel even uit bed omdat zijn zus haar deken kwijt was. Die oen doet dat dan dus ook nog, en Vera vindt dat dan heel normaal !?
Wij moesten ook nog even uit bed toen ons bed in het midden wel heel erg ging doorzakken en de planken onder de matras geluiden maakten die we niet vertrouwden.
De oplossing bestaat nog even uit een tijdelijke ondersteuning maar we hopen woensdag iemand van maintenance te kunnen bellen die dit definitief kan oplossen zodat de pootjes weer rechtop kunnen staan en Vera haar krukje kan terug krijgen.
Dit probleem met het bed is kenmerkend voor dit huis. Het ziet er allemaal prachtig uit maar de kwaliteit is doorgaans minimaal. Gelukkig weten we nog steeds te genieten van dit “nieuwe” huis.
