Dat fijne vakantiegevoel is helemaal verdwenen nu we weer moeten uitkijken naar een nieuw appartement. En het blijkt dat we in eerste instantie van de betrokken firma's alle hulp krijgen aangeboden maar ik merk er weinig van.
Hier in het Refad heb ik meteen gevraagd om zo snel mogelijk contact met me op te nemen zodat we een afspraak kunnen maken om te zien wat zij als alternatief voor ons op het oog hebben. Lijkt niet zo moeilijk want telkens vertellen ze hoe erg ze het vonden om ons te moeten vertellen dat we op zoek moeten naar iets nieuws. Dat begrijp ik, maar vervolgens doen ze niets en zijn ze erg druk bezig met het appartementen leeg halen en nieuwe voorzieningen te treffen voor de nieuwe huurders. Vogens personeelzaken is dat dus typisch voor Koeweit en daar kan ik slecht tegen. Stom dat ik dat nog steeds niet direct door heb.
Zelfs toen ik per ongeluk tegen de manager opliep schudde hij niet wakker dat hij had beloofd ons te helpen.
Op verzoek, van de company, heb ik gisteren een appartementen complex bezocht dat er mooi uit ziet maar echt kleiner is dan we gewend zijn. Moet je dat accepteren ?
Waarschijnlijk niet als we hier nog jaren wonen maar voor een half jaar is het een goed alternatief. Help ! Wat is wijs ?
Gisteren hebben we ook met een stel Hollandse vrouwen vergaderd over de aanpak van de kinder Koninginnedagviering en dat is weer heel leuk natuurlijk. Toevallig moest ik nog even bij een tweedehands kledingzaak zijn en laat ik daar toch slagen. Twee mooie broeken (zelfs een echte Tommy Hillfiger), een leuk tuniek en nog een pyjama voor weinig geld. Dat lijk je soms nodig te hebben, dit soort dingen.
Nu begint hier en daar de economische crisis ook hier toe te slaan dus dat maakt alles weer relatief.
