Dick is bij de chirurg geweest in het ziekenhuis die zijn operatie voor de speekselkliersteen zou regelen. Het was in zo'n government hospital dus dat is dan een hele papierwinkel. Ik ben niet mee geweest en moet het hebben van zijn verhalen en gevoel. Vanuit zijn verhalen snap ik niet dat hij hier mee doorgaat. Zo'n ziekenhuis ziet er niet zo mooi uit als een privat hospital en alles staat in het Arabisch vermeld dus vind maar eens je weg. Dick zegt er doorheen te kijken en er toch een goed gevoel over te hebben. Hij denkt een deskundige arts gevonden te hebben die zorgvuldig te werk lijkt te gaan. Nu nog een echo en bioptie voordat er werkelijk het mes in gaat. Er gebeurt dus nog niets bijzonders en het wachten is op deze twee onderzoeken. Wordt vervolgd.
Ondertussen is de organisatie voor het Sinterklaasfeest weer begonnen. Stiekem stoppen we er al veel tijd in met zijn tweeën maar het beloofd weer leuk te worden. Gelukkig krijgen we langs alle kant hulp aangeboden dus dat is fijn en motiverend.
Volgend weekend vieren we Ivo's verjaardag en hij wilt dat zijn moeder dit regelt. Ik had gehoopt dat hij een feestje bij Mc Donalds of zo ook wel leuk zo vinden maar dat is dus niet het geval. Daar betaal je als ouders en de rest wordt gedaan door het personeel van zo'n fast food keten. Ivo vindt dat veel te veel geschreeuw en wilt Hollandse spelletjes bij ons thuis. Ik heb zo wel even een afspraak met de catering want dat maakt het dan toch makkelijker. Het is hier niet gebruikelijk dat je een kind afzet op een feestje. Het is heel gewoon dat je er met het hele gezin bij blijft. Kijk, dat is dus niet echt Hollands. Ik hoop dat de catering die mensen nog wat eten en drinken kan geven zodat er ik daar niet achteraan hoef. Ik ga zo eens beginnen met een uitnodging te schrijven waarin ik subtiel uitleg kan geven over de bedoeling van dit Hollandse feestje. Tenminste als mijn hoofdpijn dit toelaat. Anders schuiven we dit gewoon op naar morgen voor of na de yoga.
