Ivo ging niet mee. Hij moest kiezen tussen deze barbecue of een verjaardagsfeestje. Het was een moeilijke keuze. Hij koos voor het feestje want je vriendje wordt maar één keer 9 en hij verwacht dat we wel vaker naar de woestijn gaan.
De verzamelplaats was, zoals gewoonlijk, tegenover de zeppelin op een militaire basis. Deze staat daar altijd dus dat is een handige landmark. Echter deze dag stond ie niet maar hing deze hoog in de lucht. Logisch gevolg is dan dat tenminste één auto veel te ver doorreed en de verzamelplaats niet herkende.
Niettemin konden we allemaal tegelijk op zoek naar een plekje in de woestijn. Dat was snel gevonden. De gezelligheid kon beginnen. Het was een zeer gemengd gezelschap. Gezinnen mét en zonder kinderen maar deze keer ook moslims en niet moslims. En ook expats met of zonder veel ervaring en niet expats. En ook nog gezinnen met chauffeur en maids en "gewoon" zonder.
Het mocht de pret niet drukken. Gewoon heel heel fascinerend hoe al die mensen met verschillen integreren. Het waren meer de pubers die zich afscheidde van de groep, maar daar ben je dan ook puber voor.
Toen het donker werd was er natuurlijk weer een kampvuur gemaakt. Blijft spannend. Helaas was het niet zo boeiend dat ze netjes op hun plek bleven dus raakte er nog een paar zoek in die donkere woestijn. Toen die terug waren bleek dat er nog één flink was gevallen. Gelukkig zag dat er in het donker ook erger uit dan dat het werkelijk was. Nou denk ik niet dat iedereen dit heeft meegekregen in die grote groep want een paar hadden zich heerlijk genesteld in de stoel voor een goed gesprek met lekkere sapjes en hapjes. Aangezien er nu geen vuiltje aan de lucht was was het allemaal heel relaxed en ging de tijd sneller dan verwacht. Zo laat zelfs dat Ivo is blijven slapen bij zijn vriendje. Wij zijn met twee slapende meiden achterin terug gereden. Volgens mij was dit een geslaagd afscheid.
