Vandaag was dan de grote dag voor Vera. Ze had haar grote dag als vlinder in de balletvoorstelling. Het ritueel van opmaken, haren in de knot werd weer herhaald. Ze was heel zenuwachtig en moest wachten tot de één na laatste dans voordat ze op kon komen. Wij moesten dus ook zo lang wachten totdat we haar konden zien. De dansen ervoor verveelde niet maar wat waren wij verwend met de optredens van Petrella want er was geen verhaal en de kleine kinderen mochten maar even op zodat de echte sterren lange solo's konden dansen.
Maar goed daar was dan onze Vera. Ze was duidelijk iemand die het initiatief nam in de groep en wat is het toch leuk die kleine meiden als danseres. Vera had de juf al verteld dat ik wel weer in tranen zou zijn en dat klopte. Wat is het toch dat ik ga huilen als onze meid daar danst ? Ben ik echt zo trots dat zij dat toch zo maar doet terwijl ze aan het begin van het seizoen nog nauwelijks engels sprak ?Bij een voetbalwedstrijd van Ivo heb ik het niet. Of is het gewoon iets anders ? Doet er ook niet toe. Wel grappig dat bij Vera de ontlading kwam toen ik haar weer kwam ophalen. Toen barstte zij in tranen uit zodat we lekker samen even hebben kunnen grienen.
Ik heb nog wel de dvd besteld want dat hoort er natuurlijk bij en foto's mochten we niet maken. Bovendien willen meerdere van haar fanclub Vera zien dansen. Wat is dat toch leuk. Ik heb ook nog haar balletjuf bedankt en dat wist ze te waarderen. The director werd alom bejubeld maar van haar zijn we niet zo'n fan. Voor haar eigen juf ligt het anders. We zullen wel zien wat het volgend jaar wordt met Vera's ballet. Zij wilt wel door.
Bij de bloemist heeft ze een boeketje bloemen mogen uitzoeken: rozen, rose natuurlijk. Van Saara kreeg ze zelfs ook nog een kadootje dus het kan niet op. We hebben nog even (?) Lasse's verjaardag gevierd en dat was natuurlijk weer gezellig. Helaas viel Ivo daar nog heel lelijk op de tegels (glijden van de trapleuning) en ik denk zelfs aan een hersenschudding. We zullen hem een paar keer moeten wekken vannacht. Zijn juf op school heeft letterlijk tegen me gezegd dat we de kinderen deze week wel thuis kunnen houden want ze doen toch niets meer na de examens en het is eigenlijk veel te warm !? Wij snappen dat niet zo, maar het bleek dat we meer dingen niet snappen. De examens die ze hadden zijn door de hele wereld op Engelse scholen in dezelfde week dus daarom konden deze niet later gepland worden. Daarnaast moeten de leerkrachten van de week zelf hun klas schoonmaken en mag er geen ander personeel helpen die zoveel rond lopen. Klassenassistentes zijn nanny's en die mogen niet poetsen. Maar blijkbaar wel verveeld met de armen over elkaar staan toe te kijken in een hoekje. Ondanks dat we dus een schooljaar verder zijn blijven er nog steeds genoeg onduidelijkheden.
Maar goed daar was dan onze Vera. Ze was duidelijk iemand die het initiatief nam in de groep en wat is het toch leuk die kleine meiden als danseres. Vera had de juf al verteld dat ik wel weer in tranen zou zijn en dat klopte. Wat is het toch dat ik ga huilen als onze meid daar danst ? Ben ik echt zo trots dat zij dat toch zo maar doet terwijl ze aan het begin van het seizoen nog nauwelijks engels sprak ?Bij een voetbalwedstrijd van Ivo heb ik het niet. Of is het gewoon iets anders ? Doet er ook niet toe. Wel grappig dat bij Vera de ontlading kwam toen ik haar weer kwam ophalen. Toen barstte zij in tranen uit zodat we lekker samen even hebben kunnen grienen.
Ik heb nog wel de dvd besteld want dat hoort er natuurlijk bij en foto's mochten we niet maken. Bovendien willen meerdere van haar fanclub Vera zien dansen. Wat is dat toch leuk. Ik heb ook nog haar balletjuf bedankt en dat wist ze te waarderen. The director werd alom bejubeld maar van haar zijn we niet zo'n fan. Voor haar eigen juf ligt het anders. We zullen wel zien wat het volgend jaar wordt met Vera's ballet. Zij wilt wel door.
Bij de bloemist heeft ze een boeketje bloemen mogen uitzoeken: rozen, rose natuurlijk. Van Saara kreeg ze zelfs ook nog een kadootje dus het kan niet op. We hebben nog even (?) Lasse's verjaardag gevierd en dat was natuurlijk weer gezellig. Helaas viel Ivo daar nog heel lelijk op de tegels (glijden van de trapleuning) en ik denk zelfs aan een hersenschudding. We zullen hem een paar keer moeten wekken vannacht. Zijn juf op school heeft letterlijk tegen me gezegd dat we de kinderen deze week wel thuis kunnen houden want ze doen toch niets meer na de examens en het is eigenlijk veel te warm !? Wij snappen dat niet zo, maar het bleek dat we meer dingen niet snappen. De examens die ze hadden zijn door de hele wereld op Engelse scholen in dezelfde week dus daarom konden deze niet later gepland worden. Daarnaast moeten de leerkrachten van de week zelf hun klas schoonmaken en mag er geen ander personeel helpen die zoveel rond lopen. Klassenassistentes zijn nanny's en die mogen niet poetsen. Maar blijkbaar wel verveeld met de armen over elkaar staan toe te kijken in een hoekje. Ondanks dat we dus een schooljaar verder zijn blijven er nog steeds genoeg onduidelijkheden.