Eindelijk kwam Dick dan toch thuis met een fatsoenlijk verjaardagskado.
Grapje ! Dit is dan eindelijk de definitieve auto die ons kado is gedaan door de compagnie zolang we hier wonen. Afgelopen zomer hadden we er al één besteld maar iemand was vergeten om deze daadwerkelijk te leveren. Welkom in Koeweit. Toen we die ontdekking hadden gedaan heb ik telkens in tijdelijk auto's moeten rijden. Niet verkeerd, maar het was telkens wennen en er mankeerde altijd wel iets aan zo'n auto en zonder wasta lopen ze niet zo snel bij het autolease bedrijf. Onze eigen autospulletjes hielden we in een zak want je wist dat je telkens moest verhuizen. Eigenlijk vond ik het niet zo heel interessant allemaal zolang ik maar een veilige auto onder mijn kont had. Nu denk ik er toch iets anders over. Dit is een grote, hoge, veilige auto (staal in de bumper !) die van alle gemakken is voorzien. Deze rijdt lekker en ik heb goed overzicht in het gekke verkeer hier en Ivo heeft eindelijk zijn gouden auto (nog zo'n onbelangrijk detail). Overigens is deze zandkleur erg handig hier want je auto lijkt net iets langer dan één dag schoon te blijven (behalve dan de ruiten). Eigenlijk voel je je veel sterker in zo'n auto en ga ik steeds meer begrijpen waarom veel arabieren zo arrogant rijden met zo'n bak. Wees niet bang ik blijf kritisch op mijn eigen handelen.En ik sta er nog steeds achter dat ik vorig jaar, als verkeersouder, nog op de barricade stond om deze lompe, energieslurpende auto's te weren in het Nederlandse verkeer en bij de Nederlandse scholen. Hier gelden andere regels en wetten.
Ik heb ook al voor schut gestaan met deze bak. Je hebt namelijk nog een extra versnellingspook en als je niet weet hoe je daar mee om moet gaan (ik dus) valt deze in zijn neutraal en kan je gas geven wat je wilt je komt niet voor of achteruit. Veel inlevingsvermogen heb je niet nodig om te bedenken hoe ik me voelde toen me dit overkwam bij mijn eerste ritje (naar het bezinestation). Ik sta dus weer met twee benen op de grond !
