International day

Vera met haar grote vriendin Sifa uit Indonesië en nog twee meisjes
Ivo te midden van zijn klas

Op international day mogen alle kinderen verkleed komen naar school in de kleren van hun land of het land dat ze besproken hebben in de klas. Bij Ivo is Frankrijk besproken dus dat was makkelijk gezien de kleuren van de vlag. Ivo wilde niet duidelijk maken dat hij uit Nederland komt in verband met dé film (dank je wel Meneer Wilders). Vera wilde gewoon als Nederlands boerinnetje komen. En dat was ook geen enkel probleem. Het was een gezellige chaos op het schoolplein met veel kleuren en veel fotograferende ouders. Het werd duidelijk dat de Nederlandse uniformen helemaal in het niet vallen bij de kleurige oosterse kleding, maar het mocht de pret niet drukken. Ivo had een gezellig dag met zijn klas die het land Frankrijk helemaal hadden uitgelicht. De dag ervoor hadden we dan ook crêpes staan bakken en dat werd gewaardeerd. Even heb ik nog gedacht om er een fles wijn bij te doen maar dat zou dus echt niet slim zijn geweest. Het werd Perrier. Later op de dag had de upper school (zeg maar voortgezet onderwijs) een markt verzorgd waarin andere landen werden gepresenteerd . Ook hier konden de kinderen weer volop eten. Toen ik aan kwam op school voor de parade van alle uniformen werd ik overvallen door kinderen die mijn naam en land van herkomst in hun "paspoort" wilden hebben. Het was de bedoeling dat ze zoveel mogelijk verschillende mensen van verschillende nationaliteiten in hun boekje kregen. Het is echt leuk te zien waar iedereen vandaan komt. Ieder werelddeel is goed vertegenwoordigd. De parade was eigenlijk een grote chaos maar het bleef toch heel leuk allemaal. Tja, oragniseren is toch niet de beste kant van school. Ivo realiseerde zich goed dat hem dit nooit was overkomen als hij nog in Nederland was gebleven. Dit zijn dan de krenten uit de pap. Vera's dag werd echt gezellig toen Sifa met ons mee naar huis ging. Dit was de eerste keer voor Sifa dus toch ook wel spannend. Vera merkte tijdens de lunch op dat ze dan thuis ook Engels moet praten als zo'n vriendinnetje komt spelen en dat is toch vreemd. Lachen blijkt hetzelfde te zijn en dat hebben ze dan ook volop gedaan. Heerlijk was dat om weer eens een lange woensdagmiddag spelende kinderen om me heen te hebben. En het leuke van hier is dat ze nog even naar het strand zijn gelopen voor ons huis. De moeder van Sifa dankte me hartelijk met eigengemaakte Indische vleesballetjes en dat is natuurlijk niet verkeerd.