donderdag 27 maart 2008

Werken in Koeweit


Voor ons appartementencomplex was het altijd nog een troepje met bouwafval en hopen zand. Als je iemand vroeg van wie dit is en wat ermee gaat gebeuren dan kreeg je telkens andere verhalen. Toen ik gisteren Ivo voor een logeerpartijtje had weggebracht kon ik bijna niet meer bij mijn appartement komen omdat er ineens twee grote bulldozers in de straat reden met daarachter grote auto's met arabieren erin. Die witte mannen parkeren dan toevallig waar het hun uitkomt en gaan verder met rondlopen en met hun kettingje(?) spelen . O ja, natuurlijk moet ik ook niet vergeten dat er nog een kudde Indiërs e.d. in werkkleding meekomen. De twee bulldozers zijn begonnen met het terrein te egaliseren en de rest kijkt toe. En zo vertrokken ze ook ineens weer.
Maar vanochtend zijn ze toch terug gekomen om verder te gaan. Ik vermoed dat ze het toch wel bouwrijp aan het maken zijn en dat wij onze seaview gaan verliezen, helaas. En hopelijk geeft het niet teveel overlast.
Gisteren was ik even met de kinderen naar "ons" strand gelopen en toen ontdekte we zelfs dat er achter de grote rietpluimen, halverwege, een echt waterpartijtje is. Nog niet eerder gezien omdat dit dan wel het resultaat zal zijn van de regen in de winter (?). O jee, nu heb ik de geheime plek van mijn kinderen verklapt.
Wat duidelijk wel overlast geeft is de airco hier in huis. Ik heb gemerkt dat deze recht in mijn gezicht blaast als ik op bed en de bank lig. Daar waar ik zo'n innige relatie mee heb moeten hebben. Vreemd, he dat je dan hoofdpijn hebt. De hoofd van de housekeeping probeert er alles aan te doen om dit te verbeteren en wenst me tlekens: God bless you. Toch wel leuk te horen naast al die insjallah. Ik heb begrepen dat morgen Wilders de film gaat publiceren en dat is geen prettig idee, alhoewel men er hier heel laconiek over is.