Eindelijk was het dan zover dat de film is gepubliceerd. Het klinkt bijna als een opluchting. Al lang wacht je gespannen af dus laat het nu maar eens gebeuren. Je kunt het maar beter gehad hebben. Zo'n gevoel wat je ook kunt hebben als je naar de tandarts moet. En dit zeg ik niet toevallig want Dick moet morgen een kies laten trekken. Ze zijn er achter gekomen dat zijn kies een flinke barst had en dat daar de pijn vandaan komt waarover hij al bijna twee jaar klaagt. Zijn kies valt niet meer te redden en hij gaat beginnen aan een implantaat. (Ouderdom komt met gebreken)
Terug naar de film. We merken er tot nu toe niets van. We houden ons zelf goed op de hoogte van het Nederlandse nieuws via tv en digitale krant dus het berichtje over de film van de ambassade kwam niet als een verrassing. Gisteren hebben we zelfs nog Goudse kaas kunnen kopen in de supermarkt (jawel, ik ben weer eens echt meegeweest om boodschappen te doen). De kranten hier maken er ook genuanceerd melding van maar het is slechts een klein berichtje op de voorpagina. Het nieuws over de Italiaanse mozzarellakaas wordt uitgebreider besproken.
We hebben ons voorgenomen niet te koop te lopen met onze nationaliteit maar vanochtend bij het voetballen kon ik niet anders dan een oranje pet vinden met Holland erop. Vera heeft daar gewoon mee rond gelopen tussen Britten en Koeweiti's en heeft niets gemerkt. De zon is inmiddels hier zo fel dat je echt niet zonder pet of zonnebril kan lopen. Ik loop dus ook bijna de hele dag met zonnebril want dat licht doet nog goed pijn aan mijn ogen en hoofd maar we gaan vooruit.