Een schorpioen die de kinderen vonden bij de bbq. in de woestijn terwijl ik thuis in het donker lag met stekende hoofdpijn.Maar dat was van het weekend. Nu kan ik inmiddels weer naar buiten en wordt de hoofdpijn langzaam minder. Ik ben wel erg gevoelig voor het felle licht hier.
Gisteren ben ik nog wel terug geweest naar het ziekenhuis omdat de hoofdpijn niet helamaal weg wilde na drie lange donkere dagen. Ongelooflijk wat is dat moeilijk. Maar ook ongelooflijk hoe fijn je wordt behandeld in zo'n privé-ziekenhuis. Ze nemen je echt serieus en lijken veel tijd voor je te hebben. Het is echt anders dan in Nederland , maar weer wel eerst betalen. Zo ook de vrouw die met weeën binnenkwam. Arm mens. Later hoorde ik ook nog dat ze is bevallen van een doodgeboren zoontje. Tja, en dan weet ik hoe erg dat kan zijn. Ondanks dat ik me nog niet beter voelde is er weinig schokkends gevonden. Ik heb nu wel een medicijn die een bepaalde waarde moet aanvullen. Het lijkt te helpen, maar het belangrijkste is toch wel dat ik het zelf rustiger aan ga doen. In dit toch wel moeilijke land (waar ik het best naar mijn zin heb) en vier sterfgevallen binnen een jaar tijd is toch wel wat te veel. Vanochtend wat boodschappen gedaan en dan is het op voor vandaag. De kinderen zijn bij een ander Nederlans/ Zuid- Afrikaans gezin aan het spelen dat is natuurlijk heel fijn. Gisteren werden ze opgevangen door de maid van de buren die alleen zit en graag oppast. Gisteravond hebben we haar dan ook uit eten meegenomen. Wij waren dus ook eindelijk eens, zoals het hoort in dit land, met een maid op stap maar haar rol was anders en dat was niet makkelijk voor haar.
De kinderen hebben ook nog paaseieren kunnen zoeken bij de Roovertjes en dat was leuk voor ze. Ik kan niet wachten totdat ik weer met ze kan gaan zwemmen bij het Hilton.
