Nu was het mijn beurt om de ogentest te laten doen voor het Koeweitse rijbewijs. En juist die ogen van mij zijn nog snel moe dus helemaal gerust waren we er niet op. Dus met de taxi heen, verzamelen in een heel sjiek hotel om vervolgens naar een raar, vervallen gebouwtje te gaan. En daar loop je dan weer als enige westerse, niet gesluierde vrouw. Gelukkig waren er twee aardige collega's van Dick mee die net zoals ik de instructies van de begeleider opvolgden. Zittend op een stoel moest ik vijf letters lezen. Bij één zag ik het niet goed maar ik was geslaagd in de herkansing, gelukkig. Het was nog geen twee minuten werk. Ik mocht een stempeltje gaan halen bij een ander bureautje. Als dit land geld zou vragen voor elke keer dat ze een stempeltje zetten dan waren ze nog veel rijker. Echter deze meneer wachtte even met een stempeltje zetten toen hij las dat ik uit Nederland kom. Hij moest het eerst nog eens uitgebreid met mij hebben over die anti-moslim film (dank jewel meneer Wilders). Ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik alleen maar goede ervaringen heb met die vredelievende Moslim mensen en dat ik niet snap waarom deze film is gepubliceerd. Gelukkig pakte hij het stempeltje en kan ik mijn Koeweitse rijbewijs verwachten, volgende week (of zoiets). Ik had meer geluk dan één van die collega's want zijn pasfoto werd afgekeurd omdat hij daarop geen bril droeg en bij de test wel. De vorige foto's waren ook al afgekeurd want daarvan was de achtergrond niet blauw genoeg. Tja, eigenlijk allemaal tijdsverspilling en geldklopperij.
De andere collega wilde mij zelfs nog even naar huis brengen. Zelfs Dick verbaasde zich daarover. Ja, hij is alweer aan het werk nadat hij gisteravond die akelige rotkies heeft laten trekken. Toch handig dat ik van die zware pijnstillers in huis heb. En misschien hoeft hij geen implantaat en dat vind Vera weer jammer want zij wilt zo graag een papa met een gouden kies.
