Tijd om Banff eens te verkennen. Voor skieen was de conditie van de sneeuw te slecht voor deze onervaren skieers dus wilden we weer vooral te voet wat high lights bekijken. Ik mocht eerst nog van mijn gezin de quilt shop in Canmore bekijken. Prachtig allemaal maar voorlopig heb ik genoeg te doen. Vera en ik kwamen terug met een copon voor een kunstrijd jurkje (????!!!!)
Bij binnenkomst van Banff zagen we meteen de verschillen met Jasper even verderop. Eigenlijk lijkt het meer op een wintersport plaatsje in Zwitserland.
Alle dure winkels hebben we links laten liggen om naar de bron van Banff te gaan. De plek waar bij toeval een warm water werd ontdekt en van waaruit het plaatsje werd opgebouwd. Helaas was het gesloten en moesten we via een omweg er naar toe lopen. Normaal geen probleem maar de trail condities waren nog slecht door ijs en sneeuw. De spikes voor onder de schoenen had ik gelukkig bij me. Deze kleine spijkertjes laten je ineens ontspannen lopen op de gladde onderdrond. Dichtbij de bron konden we niet komen maar wel konden we het warme water voelen en de visjes bewonderen in het moeras er omheen.
Na deze wandel tocht langs de mooie rivier met mooie bergen op de achtergrond,
zijn we op zoek gegaan naar the Bow falls. Moeilijk was dat niet want het was daar behoorlijk druk. Busladingen Indiers en Arabieren liepen er rond.
Geheel tegen de gewoonte van de toeristen daar hebben wij gewoon vanuit de achterbak van de auto gepicknickt en niet naar een reastaurant gereden voor een lunch. Maar we vielen misschien toch al wat uit de toon zonder een grote auto en grote hond. Mooie plaatjes hebben we wel kunnen schieten.
Ook nu wilden we weer naar boven lopen ondanks de sneeuw en het ijs op de trappen. Met de spijkertjes voor onder de schoenen liepen we er zo tegenop. Verschillende toeristen wilden volgen maar dat ging dus niet zonder het metaal onder de schoenen. Het gaf ons, in alle rust, een mooi overzicht over de waterval.
Hulpmiddelen hadden we niet nodig om te lopen naar het viewpoint voor "de hoodoos". Wij waren wat teleurgesteld bij het zicht op deze hoodoos, wij zagen er eerder andere dingen in. Ivo was meer gefascineerd door de raven die daar spelen op de wind. Vanuit dit punt konden we wel goed zien waar we die avond zouden dineren. Namelijk boven op de top van de Sulphur Mountain.
Voor dat echt zo ver was wilden we eerst nog in het warme, geneeskrachtige water liggen van de Upper Hot spring. We bleken niet de enige te zijn met dit idee. We leken soms echt als haringen in een tonnetje te zitten en warm dat het was.
Vera en ik hielden het nog wat langer vol dan onze mannen. Wij kwamen dan ook met een babyzacht huidje uit het water. We waren schoon en fris voor de klim met de gondola die ons naar de het resataurant op de top bracht. Ook hier zaten we dicht op elkaar gepakt maar nu was het in een kleine gondola voor ons viertjes. De kinderen vonden het reuze spannend. Het gaf ons uiteindelijk een fascinerend uitzicht over Banff met de bergen er omheen.
Ons diner was geboekt voor 7 uur zodat we daar zouden zijn met zonsondergang. Naast de ondergaande zon zagen we ook een sneeuwbui binnendrijven die gelukkig Banff niet bereikte. Dat het boven op die berg een bijzondere plek is zie je meteen. Dat het een romantische plek is merkten we in het restaurant; een bruidspaar met gasten zat een tafel verder te dineren en er waren maar liefst twee huwlijksaanzoeken. Kortom het was een ontspannen sfeer met leuke verhalen aan de tafel ondanks dat ik er fout aan had gedaan om voor de kinderen geen volwassen diner te bestellen. Voor onze tieners hadden ze de hoeveelheid gehalveerd…Gelukkig eet ik minder dan onze Ivo.
De spanning kwam terug toen we met de gondola de diepte in leken te vallen, zo stijl als deze naar beneden. Terug op de grond was het donker en gingen we na een heerlijke dag terug naar onze condo.
