Bijna dagelijks zijn de mannen bezig met football. Is het geen training dan is het wel een lezing van een coach van de Edmonton Eskimos en een football film.
Ivo kan bijna geen tijd vinden om huiswerk te maken laat staan te werken aan zijn science project: een model maken van een dierencel. Gelukkig heb ik nog wat tijd gevonden om te helpen en gelukkig heb ik nog eens wat ervaring opgedaan met papier maché.
We zijn bijna klaar:
Terwijl de mannen bezig waren heeft Vera ook veel gesport (en ik dus haar taxi gereden heb). Ze moet nu drie maal week trainen op en naast het ijs. Gelukkig is haar favoriete coach weer terug. Zij was er toevallig ook toen Vera meedeed aan een cross country run voor de plaatselijke scholen. Vera gaf zich volledig en was heel diep gegaan om toch nog het beste ervan te maken ondanks dat ze gevallen zou zijn. Ze werd de slechtste van de beste met een vaantje voor de zevende plaats. En naar wie ga je dan bij de finish? Naar je coach en niet naar je moeder die er naast staat!?
Woensdagavond neem ik vrij af voor mijn quilt cursus. Erg leuk en ik leer heel veel. Ik mag echter niet te hard doorwerken van de lerares anders loop ik te veel vooruit op de anderen. Nu had ik natuurlijk weer geluk gehad dat we donderdag de quilt club (the stitch and bitch club) bij elkaar hadden. Dit keer bij mij thuis. En wat hebben ze gelachen om de Juliette balcony boven de woonkamer.
Genieten van het mooie weer heb ik samen met Natascha gedaan, we hebben heerlijk gewandeld in een park down town Edmonton nadat ik een verjaardagsfeestje heb geboekt bij het luchtvaart museum waar ze twee uur lang een vliegsimulatie krijgen op zijn verjaardag zelf.
Zaterdag kon ik helaas niet mee naar de football wedstrijd van Ivo want ze hebben na een spannende wedstrijd gewonnen!
Hier een run van Ivo (nummer 14) waarbij hij de bal krijgt, wordt vastgelopen, zich losmaakt met hulp van nummer 24 maar de tegenpartij krijgt ‘m toch klem. Mooie poging, echter niet voor voor de omroeper. Wat heeft onze zoon toch een lastige naam in het Engels.
Het gaf veel vreugde, deze welverdiende eerste overwinning.
Zo kon hij na een uur op de bus gezeten te hebben door naar het volgende football evenenment. Dick had via het bedrijf kaartjes kunnen regelen voor de Edmonton Eskimos tegen de Grey Cup winnaars van vorig jaar: de BC Lions. Deze keer zijn we eens met de tram gegaan vanaf een grote parkeerplaats, omdat de verkeerschaos rond het stadion compleet is bij zo`n wedstrijd. Het was druk in de tram maar het verliep allemaal zeer gedisciplineerd. Supporters van beide partijen lopen gewoon door elkaar en je ziet heel wat grootouders met kleinkinderen. Erg leuk allemaal.
Het was een spannende wedstrijd waarbij de Eskimos lang op winst stonden. Echter in de laatste minuten, ging door tactisch spel, toch de winst naar de BC Lions. Het mooie, warme nazomer weer zorgde toch voor een leuke avond.
En zo zit ik daar met mijn puberzoon die zich schaamt voor zijn moeder:
Misschien moeten ze volgende keer toch maar kaartjes regelen op onderstaande zitplaatsen. Zeker weten dat hij zich meer schaamt voor zijn moeder.
