Om te beginnen ging maandag de wekker niet af. Bijna een uur later dan normaal werden we wakker. Dick heeft flink gehaast om nog een beetje op tijd te komen. Ivo moest nog meer haasten om met Dick mee te kunnen rijden nu hij de bus zou missen. Een dag later ging de wekker natuurlijk wel af toen we de pm en am knop hadden omgezet. Echter Ivo miste zijn bus. Hij kwam nu dus wel echt te laat op school.
Dick kwam vershillende dagen eerder thuis omdat hij vreselijk aan het hoesten was en slecht sliep. Na veel aandringen is hij zelfs even naar een walk-in clinic geweest. Aangezien wij nog steeds het bed delen werd ik er ook niet fitter op. Met hier een daar een nap heb ik me staande kunnen houden om het moment dat de kinderen thuis kwamen. Natuurlijk heb je op die dagen dat dan ook nog eens de wc verstopt (alweer) en de slang die we daarvoor gebruiken, af brak. Er liep hier een man van maintenance rond voor de gaskachel, die niet meer werkte, en hij had duidelijk geen zin in een verstopt toilet. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. De volgende dag toen hij terug moest komen omdat we de gashaard niet meer uit konden zetten was de wc al ontstopt.
Zo’n gashaard heb je hard nodig want bij temperaturen rond de –30 is het soms heerlijk opwarmen bij een vuurtje. De gewone kachel doet het goed maar geeft niet die gezelligheid. Je snapt dat we blij waren dat de football trainingen zijn afgelopen. Het geeft ineens heel veel vrije tijd in de avonden. Het doet Ivo’s knie erg goed en dat is dan weer prettig.
Donderdag viel er een flink pak sneeuw waardoor het naast de kou ook nog eens heel wit is. Het schopt een dag het verkeer in de war maar daarna rij je hier gewoon weer verder, zelfs over de kleinere straten die niet geveegd worden en je dus op sneeuw rijdt. Lang, leve de winterbanden. Wij ervaren letterlijk, het vriest dat het kraakt want doet het als je over de sneuuw loopt/ rijdt of je iets oppakt.
Vrijdag had Ivo niet een gewone schooldag. Hij had een formal day. Dat betekende dat hij netjes gekleed met stropdas naar school moest gaan. Ik had nog snel tussen de sneeuwbuien door een net overhemd met strop gekocht. Hij werd goedgekeurd maar ik mocht niet een foto maken van hem. Op school zelf zou dat wel zijn gebeurd. Wat ze verder hebben gedaan is mij niet echt duidelijk. ik hoor alleen verhalen van veel eten en kletsen. (???) Als hij maar de oprit sneeuwvrij houdt want zo kan hij geld verdienen voor zijn einde jaars schoolkamp.
Vrijdagavond mochten we dan toch nog even met dit geweldige football team bijelkaar komen. Door de overkoepelende organisatie van de gemeente was een rewardings night georganiseerd in een kerk.Er waren gast sprekers en veel lovende woorden werden gesproken. De Sabrecats willen flink in de prijzen. Headcoach Bill werd, terecht, overspoeld door trophees en muurschildjes maar ook het team viel in de prijzen! Zij waren uitverkoren tot best aanvallende, verdedigende en sportiefste team van het jaar, en dat was een grote verrassing.
Met een laatste knuffel van hoofdcoach Bill en het inleveren van de shirts gingen we naar huis voor een rustig weekend, zonder football maar met een wedstrijd indoor soccer (die ze verloren).
En als je wilt weten hoe Vera het doet.? Ze oefent hard op haar solo en ik zie vooruitgang. Met de Dutchwalz (zeg maar, het zwieren met een partner op een oud Hollands deuntje) gaat het goed. Op 2 december wordt ze hierop getest door een jury en als ze deze haalt mag ze weer een stapje hoger. Toch wel spannend want het wordt heel officieel aangepakt. Daarnaast moet ze vrij nemen van school want het is onder schooltijd (!?) dat ze dit doen. Ik zal proberen dan haar nieuwe jurkje af te hebben.
