De vorige week startte met veel zon dus met veel smelten van de sneeuw. Even dachten we aan een golf balletje slaan op een driving range maar die gedachten was snel vervlogen want het begon weer te sneeuwen.en was het weer glad op de wegen. Slippartijen en botsingen waren er voldoende. Nu moet ik ook zeggen dat men even vergeten was hoe je onder slechte weersomstandigheden moet rijden, volgens de radio. Ik kan het helaas niet ontkennen. Natuurlijk moest ik net die dag verder rijden dan school. Ivo had namelijk zijn trompet (eigenlijk die van zijn oom) keurig schoon gemaakt zoals deze leraar hem had geleerd. Uit elkaar halen is dan geen probleem maar in elkaar zetten dus wel. Het leek goed maar er kwam bij één ventiel geen geluid uit, wat we ook probeerden. Bij mijn inspectie kneep ik ook nog een kurkje stuk kapot en internet was ook geen help, want daar wordt verteld dat je vooral dus niet een trompet schoon moet maken. Gelukkig zit er aan de andere kant van dit stadje een trompet reperateur die meteen ook de veren kan vervangen. Er is dus een oplossing maar deze chauffeuse moest er wel weer achteraan. En misschien moet ik toch eens nadenken over een andere trompet leraar. Zal niet makkelijk zijn want trompetten hoor je niet zo vaak bij country en western music en daar zijn ze hier toch op ingesteld.
Enfin, mijn auto is nog heel en de trompet bijna.
Zo ik ben weer terug, ik moest even de cinnamon rolls uit de oven halen.
Van het weekend heeft het nog meer gesneeuwd terwijl Dick naar Houston vertrok om bij 32 graden in de zon te zitten tussen mensen in bikini. Jaaah, ik weet het, hij moet daar veel meer doen dan in de zon zitten. Toch viel zijn telefoontje verkeerd. Voor mij werd het allemaal erg grijs die vele witte sneeuw.
Ivo en ik hadden een gezellige avond want zijn zusje had weer een sleep over. Eigenlijk moet je dan zeggen een no- sleep over maar Vera snapt dit grfapje niet zo, want ze was toch rond 3.30u in slaap gevallen en pas om 8.30 wakker. Ivo en ik hebben lekkere “Ivo-made” quiche gegeten op de bank voor de tv met een goede film (al denkt Ivo daar anders over) met de kachel aan. Toch lekker om nog zo’n knuffelbeer in huis te hebben.
Zondagochtend scheen de zon en zijn we samen gaan hardlopen. Ook daar moet ik nog hard aan gaan werken. Ondanks de paar plekken met sneeuw op de fietspaden hebben wij de fiets gepakt naar een bruch iets verderop. O ja, Vera wilde niet fietsen. Zij op de roller blades heen en achterop terug, ze was namelijk inmiddels toch wel erg moe. Bij deze gezellige groep Nederlanders hebben we een echte Canadese lunch gehad, namelijk vlees van de barbeque. Gelukkig konden we binnen zitten want het begon dus weer te sneeuwen. En daar zit je dan als eigenwijze Hollander die zonodig moest fietsen. Gelukkig sneeuwde het niet hard.
Het grijs is bij mij inmiddels helemaal opgetrokken want ik schrijf deze blog lekker op het terras,zittend met een dik vest, in de zon. Het gras is nog bedekt met witte sneeuw, but who cares. Overal hoor ik water druppelen en zal de pomp onder de kelder wel overuren draaien om ons huis water vrij te houden.
