Op de koudste dag van het jaar hadden wij onze Ice walk geboekt. –32 in de ochtend. Gelukkig wilde de auto starten, die heel de nacht ingeplugged voor het motel had gestaan, want we moesten ons op tijd melden bij the Adventure Center Jasper. Hier en daar zag je het water van een stukje bloot liggende rivier verdampen doordat dat ijskoude water nog altijd warmer is dan de omgevingstemperatuur. Het geeft dan flinke rookpluimen: river smoke.
Flink ingepakt met thermo ondergoed en andere lagen kleding en met “hotties” op de tenen, kwamen we op tijd aan voor het busje met de gids die ons naar de Canyon zou brengen. Eerst werden nog speciale laarzen met spikes uitgedeeld. In het kleine kantoortje werden we welkom geheten door een Nederlandse die daar toevallig werkt. Heel grappig is dat dan.
Op weg met het busje moesten we nog wel even bij de kruising wachten op een overstekende Elk.
In de Canyon hebben we eerst rustig van boven naar beneden gekeken en daar de bevroren watervallen al bewonderd. Verderop gingen we voorbij het hekje echt de canyon in en dan sta je dus ineens op een bevroren rivier die we in Oktober nog volop hadden zien stromen. Heel bijzonder maar het meest indrukwekkende is natuurlijk wel om de ijspegels van de bevroren watervallen te zien. Zo kun je dus ineens onder een waterval staan. Je krijgt daar de meest mooie vormen te zien. Allemaal erg sur-realistisch.
We hebben daar ook voor het eerst kennis gemaakt met het ijsklimmen. Dus omhoog en omlaag gaan op een bevroren waterval.
Koud hadden we het niet. Natuurlijk kwam dat door de warme kleding maar ook omdat het onderin een canyon windstil is. Het was niet erg om daar even te moeten wachten want het lijkt toch heel tegen natuurlijk om dit te kunnen, terwijl het eigenlijk helemaal niet zo moeilijk schijnt te zijn.
De linker foto is genomen, bij dezelfde plek, in Oktober en de rechtse foto vandaag. Dit is de plek waar het water door de rotsen de rivier in stroomt. Dat gebeurt nog steeds maar nu bevriest de bovenkant vrijwel direkt. Net zoals dat je soms ziet dat het water onder het ijs waar je op staat nog steeds doorstroomt. Heel vreemd en mooi. Geen mensen hand komt eraan te pas, de natuur doet dit allemaal vanzelf.
Terug in het dorp hebben we weer gelunched bij de favoriete plek vsn de kinderen: de Subway. Daarna hebben we nog heerlijk gewandeld over een uitgezet wandelpad. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot –6 en er was een strakblauwe lucht. Heerlijk was dat.
Voor zonsondergang terug naar het motel om wat te eten en zo te slapen en dat zal wel lukken na een dagje buitenlucht.
