Hinton, waar ons motel lag, ligt zo’n uurtje rijden van Jasper.
Te ver om weer Jasper in te gaan en bovendien wilden we nog even op de koffie bij Netty en Hans en de kinderen. Het Nederlandse gezin dat daar al meer dan twee jaar woont en bevriend zijn met familie van ons.
Het was wederom prachtig weer met een hele blauwe lucht. Ok, het was ook weer flink koud maar dat voel je niet zo in de zon. Dus na een lekkere lunch van Netty, zijn we erop uitgegaan. Uiteindelijk waren we nu op stap met mensen die de weg echt kennen in dit mooie bosrijke gebied. Eerst zijn we gestopt bij het Nordic center in het William A. Switzer provincial park waar een Bonhomme festival bezig was. Duidelijk dat dit de Franse invloeden zijn uit het westelijke deel van Canada.
Vera heeft nog echte folklore muziek gemaakt:
We hebben ook “maple syrup on snow” gemaakt. Oftewel een lolly van maple syrup door met een stokje te rollen over warme, uitgegoten maple syrup op koude sneeuw:
Sleetje rijden zat er niet meer in, dit jaar. We wilden iets verderop door de sneeuw lopen.
Bij Blue Lake gingen de snow shoes onder. Blue Lake is een mooi recreatie gebied midden in de bossen waar Hans en Netty heel wat voetstappen hebben staan, letterlijk en figuurlijk.
Ivo en Timmo wilden niet mee doen op de snowshoes Zij probeerden ons onopgemerkt (?) te volgen zonder snowshoes:
Na de “duck trail” met enige omzwervingen is nog even de touwbaan van Netty uitgeprobeerd, door de kinderen, om vervolgens terug te gaan.
Ach, laten we deze gezelige dag compleet maken met een etentje met zijn allen. Na een ingewikkelde bestelling hebben we ons buikje rond kunnen eten om toen toch echt naar huis te rijden. Die hele lange rechte weg bleek ineens heel donker te zijn en meer bochten dan verwacht. Om 11.00u kwamen we veilig thuis en zijn we heel tevreden en moe ons eigen bed ingerold.
