De winter is nu echt begonnen. Ben net binnen van het schoonmaken van mijn oprit. Nog een hele klus. Ik doe nog iets fout. De buurman was veel sneller klaar dan ik. Bij –11 is het een goede activiteit om je zo te moeten inspannen. Het is nog wel even zoeken naar de juiste kleding, maar dat gaat ook steeds beter.
Links zie je ons huis nu en rechts hoe het eruit zag in Juni, tijdens de house hunting.
Vanochtend toen we naar school reden over dicht besneeuwde straten zei ik al tegen de kinderen: in Nederland zouden ze nu waarschijnlijk een weerswaarschuwing uit laten gaan en adviseren binnen te blijven. Hier heb je geen keuze. Ben wel erg blij met mijn grote winterbanden want ik heb echt grip op de weg en dat ziet er bij anderen soms wel anders uit. Die grote(?) garage komt ook goed van pas.
Velen waarschuwen me dat dit nog maar het begin is en dat het allemaal veel erger gaat worden. Wat moet ik met die opmerkingen ? Ik geef maar het antwoord: ik heb +40 ook overleefd.
Deze week zijn er ook rodeo’s. Ik heb daar helemaal niets mee. Het is voor mij net zoiets als stierenvechten in Spanje. Vorig jaar heeft een Spaanse me nog uitgelegd dat je als buitenstaanders zoiets niet kunt begrijpen dus dat zal hier ook wel zo zijn. En zo zal het dan ook wel zijn met het vele jagen en het zeehondjes dood knuppelen. Op school loopt er een jongen rond met een wond aan zijn oog van een hert die hem heeft getrapt. De kinderen en ik hebben er veel leedvermaak om gehad. Pedagogisch natuurlijk niet goed maar het was een leuk onderonsje met mijn kinderen. Zolang men openlijk blijft lachten om mijn Engels mogen wij ook eens gemeen zijn.
Ik vond het wel leuk dat Vera in westernstijl werd verwacht op schaatsles.
We werken nog steeds aan integratie, ik heb al schaatsles gehad (van mijn dochter). Ik heb zo nog meer respect gekregen voor al die schaatsenrijders. Vera vond het prachtig. Dick zou naar een ijshockey wedstrijd gaan van de Oilers. Hij had een zakenuitje in de Vip box. Het is hier heel moeilijk om aan kaartjes te komen voor de plaatselijke helden van de Oilers en al helemaal voor de Vip box. Echter hij moest mee op zakenreis naar Calgary. Zijn personal leader is hier op bezoek en als zij zo’n verzoek doet kun je natuurlijk niet weigeren. Momenteel wacht hij op zijn terugvlucht.
Ivo mogen we niet vergeten. Hij won een prijs van de peace-officer (is geen typefout) tijdens de uitreiking van de DARE awards. Het Dare project is een voorlichtingsproject over drugs. Er is hier een groot drugsprobleem onder de jeugd dus zoiets weten we wel toe te juichen ook al staan we er natuurlijk heel anders in met de liberale achtergrond van de Nederlanders dan de Canadezen die heel angstig omgaan met drugs en alcohol. In sommige eetzaken kun je niet je kinderen meenemen omdat de bar te dicht bij de eettafeltjes staat (?!) Ik was zo verrast dat Ivo die prijs kreeg voor de meest actieve, behulpzame, respectvolle leerling dat ik een slechte foto heb gemaakt van de leuke agente in het oude uniform van de bereden politie (RCMP) waar zij werkt als peace-officer. Toen snapte ik pas waarom ik stiekem was uitgenodigd voor de uitreiking van die awards. Ivo zit in een hele leuke behulpzame klas volgens zijn eigen woorden dus dat nou net hij die prijs kreeg kwam echt als verrassing. Heel leuk voor hem.
%5B2%5D.jpg "SAMSUNG")
Het is weer gaan sneeuwen…
