Jawel, gistermorgen stonden de mannen van de meubels op de stoep om hun klus te klaren. al dachten zij zelf daar anders over dan wij. Heel vervelend. We zijn al niet gelukkig met die huur meubels en nu ook niet meer over de afwerking. Enfin, we hebben een bed en nu ook een afschuwelijk lelijk CD rek dat we, volgens ons, niet hebben besteld.
Gistermiddag was het ineens heel zonnig in onze tuin en aangezien ik toen nog geen auto had ben ik eens gaan genieten in mijn tuin. Dat was een prettige bijkomstigheid want ik ben begonnen met het leren van de verkeersregels. Verbzaingwekkend dat er nog zoveel verschillen tussen zitten met onze regels. Misschien toch maar goed dat je gedwongen wordt om dit eens te bestuderen.
Gistermiddag ook eens zelf soep gemaakt. Wat een gedoe met een te kleine pan en zonder staafmixer en ik kwam erachter dat halogeen koken toch wel heel anders is dan gas koken. Ach ja, we hadden een snelle, gezonde hap om zo net voor sluitingstijd de nummerplaten van de auto’s te kunnen regelen.
Dat registreren en ontvangen van de nummerplaten is een serieuse zaak. Ze kon er niet mee lachen dat Dick niet zo blij was met het geven van zijn lichaamsgewicht. We snappen ook niet waar dat voor nodig is. Wist je trouwens dat op de Nederlandse rijbewijzen weinig tot geen Engels staat geschreven ? Dat maakt het dan niet makkelijker.
Na een klein half uur liepen we dan toch naar buiten met twee mooie platen, te beginnen met de letters BBB en daar kun je hele leuke afkortingen opmaken.
Even later zijn we “mijn” Yaris gaan ophalen, naar huis gereden om vervolgens de Dodge op te halen. Wouw, wat een mooie, ruime reis familie “van”. We blijven ons wel verbazen over de vele grote garages waar aan de lopende band auto’s lijken verkocht te worden. En echt veel doen ze niet om je tevreden als klacnt weg te laten gaan.
Zo ziet dat eruit op je oprit.
Vanochtend konden we dan dus ook de huurauto wegbrengen na twee weken, maar niet voordat we de zeevracht container hadden ingeklaard bij de douane. De man herkende ons nog van de luchtvracht inklaring en vroeg zich af wat er nog meer zou komen.
Dick thuis afgezet om vervolgens weer terug te gaan naar Edmonton, maar nu down town. Nou, dat voelt nog niet lekker om zo in een nieuwe auto, in een vreemde situatie, in een grote stad de weg te moeten vinden. Het voelt als een soort ontgroening. Ik moest er door met de kinderen omdat zij in levende lijve gezien moest worden door het Nederlandse consulaat. Nu we weer kinderbijslag kunnen aanvragen wilt de Sociale Verzekeingsbank een bewijs zien van dat zij nog in leven zijn. Alsof je kunt liegen over de dood van een kind. Aangekomen op plaats van bestemming blijkt dat we het verkeerde adres van internet hebben gehaald. Inmiddels zijn ze verhuisd, en zit het kantoor nu vlak bij Sherwood Park, maar dat staat niet op de site… Dus weer verder de stad door om uiteindelijk bij het goede kantoor aan te komen om daar te horen dat ze eigenlijk altijd dicht zijn op woensdag. Toch zijn we aangenaam geholpen en hebben we dat ene belangrijke stempeltje op het formulier gekregen.
Hoor net dat de zeecontainer pas dinsdag gebracht kan worden. Een mooi verjaardagskadootje voor Dick, zullen we maar zeggen.
