vrijdag 27 augustus 2010

Lang leve Ikea

 

We konden niet wachten om eens naar die Ikea te rijden op 20 min. afstand in Edmonton. De kinderen wilden wel mee want we zouden meteen daar de bekende Zweedse balletjes gaan eten. Al was Dick niet blij met deze belofte toen hij in die lange rij moest staan (tussen opmerkelijk veel Aziaten).

We konden het ook niet laten om een nieuwe salontafel en bijzettafeltjes te kopen. De geleverde tafeltjes uit het huurpakket zijn echt te lelijk en we weten welk, tweede-hands Ikea, tv tafeltje uit de verhuisdozen moet komen. En deze matchen. Daarnaast heb ik dan ook eindelijk mijn slabak en andere leuke dingetjes gekocht, vooral ook voor de kinderkamers. Uiteindelijk bleven we steken op 360 dollar. Dat is bijna een vierde aan huur voor de meubels. We hebben het de company laten weten.

De kinderen zeiden ook meteen vanochtend dit ziet er veel beter uit en het is nog niet eens helemaal in elkaar gezet, omdat we een bepalde schroef missen. Het is en blijft natuurlijk Ikea. Nu gaan we waarschijnlijk toch wel een keer terug als we heel de vracht hebben uitgepakt. Straks ook nog maar eens kijken bij een Garage sale verderop.

Veel zal ik niet mee kunnen nemen want ik heb vandaag de auto niet. Er bleek toch een nieuwe voorruit besteld te zijn voor mijn auto. Heel vreemd want toen ik vroeg, bij het ophalen, of de sterretjes in de voorruit nog waren behandeld zeiden ze van wel. Zelfs toen ik zei daar niets van te zien kreeg ik te horen dat het echt was gebeurd. Een dag later bleek dus van niet. Tja, voor ons is deze vriendelijke verkoper toch wel echt door de mand gevallen. De tweede sleutel kunnen ze ook nog steeds niet vinden en ze weten nog steeds niet of het knipperende lampje in mijn auto voor alarm is. Het goede nieuws is: de auto rijdt lekker.  

Zelfs zo’n garagebeurt gebeurd anders. Ik moet zelf de auto in een sluis rijden bij de garage waar ik dan eerst een intake krijg. Dan stap je pas uit, schrijft je naam op een whiteboard en een chauffeur brengt je naar huis met de shuttle bus. Deze hoogbejaarde man moet me straks ook weer komen halen als ik telefoon krijg dat de auto klaar is. Dus even ben ik weer terug in Koeweit met een eigen chauffeur.