Dick is met Vera op de fiets naar het huis gegaan en ik met Ivo in de auto. Mijn eerste rijkilometers heb ik dus gemaakt. Niemand vond dat bijzonder maar zelf moest ik toch even slikken. Inmiddels heb ik al veel meer gereden en inderdaad het verkeer is hier niet moeilijk ondanks een aantal onduidelijkheden.
Vanuit het huis zijn we naar de Walmart gereden om de eerste grote boodschappen te doen. Emmers, wc-papier, bezems, poetsspullen, eten en drinken etc. Twee wagentjes vol. Mijn handen jeuken, en ik ben niet de enige, om spulletjes te kopen voor de kinderkamers. Eerst moeten we maar de inrichten voordat we verder gaan met decoreren.
Na de lunch in het huis ben ik de resterende koffers gaan uitpakken, Ivo heeft op zijn kamer gezeten met de gameboy, Vera heeft rondjes gefietst in de straat en Dick doet van alles en nog wat. Vera en Dick hebben al veel ontdekt in de buurt. Mooie wandel- en picknick plaatsen maar ook een helling waar je vanaf kan racen. Automatisch leer je zo ook mensen kennen in de buurt. We schijnen tegenover ons mensen te hebben wonen die uit Nederland zouden komen. Daarnaast woont een jongen van 12 die erg goed schijnt te zijn in golf spelen. De directe buurman heeft een Arabische naam en zijn vrouw komt uit Duitsland. Het klinkt allemaal erg multiculti en hoe boeiend is dat wel niet.
‘s Middags zijn we naar Fort Saskatchewan gereden om de ingang van Dick’s werk te vinden. Eigenlijk heel simpel, vanuit Sherwood Park is het een rechte autoweg tot aan de poort en het moet te doen zijn in zo’n 20 min.
Ik had gehoopt dat ze in Fort S. wel de hybride fiets voor mij zouden hebben die ik heb gezien op internet bij de Walmart. Helaas. Misschien als dinsdag de bouwgroep van buitenaf is geweest bij Walmart dan kan ik de fiets hebben die nog in de doos zit. Ja, zo werkt dat hier. Firma’s van buitenaf moeten fietsen in elkaar zetten want het personeel bij zo’n winkel heeft echt geen verstand van wat ze verkopen. Ik denk dat hier weinig werklozen zijn want al het ongeschoold personeel wordt daar te werk gesteld. En er lijken hier meer winkels dan inwoners te zijn dus werkgelegenheid genoeg.
Terug in ons huis hebben we onze eerste diner gehad. Geen potten en pannen en meubels maar wel pizza uit de oven vanaf een papieren bordje op de veranda in het zonnetje.
