Volgens plan van de Candese grondstewardess werd ons een hotel toegewezen in Washington. We kregen de indruk dat de stewardess in Washington hier niet zo blij mee was. Het feit dat we reizen met kinderen onder de 12 jaar was een goede reden om ons een goede nachtrust te geven ipv 12 uur hangen op een vliegveld. En het was een goede nacht in een goed hotel.
‘s Ochtends hadden we ruim de tijd om nog wat te zien van Washington DC. De snelste (maar ook de duurste) manier was om met de taxi ons af te laten zetten voor het huis van President Obama. We hoopten nog op een ontbijt bij hem maar dat ging niet door.
Na het “witte huis” dat de kinderen goed kenden van de televisie zijn we gelopen naar de Memorial Needle op de mall. Maar ooh, wat was het warm. Koeweit is warm maar hier was het vooral benauwd met een hoge vochtigheid.
Het was een zweterig tochtje naar meneer Lincoln.
Om het rondje geschiedenis compleet te maken zijn we langs de monumenten van teh Korea War en Vietnam war. Het blijft indrukwekkend en moeilijk uit te leggen. dick kreeg ondertussen een boodschap dat onze verhuizing waarschijnlijk is uitgesteld tot 1 juli doordat we pas maandagmiddag, op zijn vroegst, thuis (in Koeweit) zullen zijn. Waar is thuis met 3 huizen op de wereld ?
We hielden het helaas niet langer uit in de hitte en hebben een taxi aangehouden die ons graag terugbracht naar het Hilton. Eigenlijk smeekte we hem bijna. Misschien hadden we toch even moeten wachten op een taxi die wel de weg wist. Met behulp van een toevallig gevonden adres een telefoontje naar het hotel en mijn instructies kwamen we er wel. Een idiote situatie dat ik als toerist die korter dan 24 uur in het land was de weg moest uitleggen.
Gelukkig waren ze zo vriendelijk in het hotel om ons ook nog te laten afkoelen in het zwembad. Met 7 stuks bagage hebben we daar een hoek bezet om nog even plezier te hebben, maar zonder de Nederlandse club aan het Hilton zwembad is dan toch weer vreemd.
Ruim op tijd zijn we naar het vliegveld gegaan. Gisteren hadden ze ons gewaarschuwd dat het op zondagavond heel druk is op het vliegveld want iedereen gaat dan naar huis. En laten we hopen wij ook. Alles liep voor ons vlot omdat we gisteren al hadden kunnen inchecken. Nu is het alleen nog wachten op de lange vlucht naar Koeweit.
Hier zijn we aan het wachten op de vlucht en heb ik de tijd om deze blog te schrijven.
