Verjaardagsfeestje Ivo en Vera

 

Donderdagmiddag brachten ze de opblaasbare birthday cake (springkussen) al. En hiervan hadden de kinderen al meteen veel plezier.

Het echte feest moest nog beginnen de volgende dag.

Alles verliep eigenlijk op rolletjes.

Een echte Nederlandse sjoelbak kwam mee met een Nederlands meisje. En die gaf rust als  het springkussen even te vol was.

Van de zestien kinderen die waren uitgenodigd kwamen maar liefst 13 kinderen opdagen en allemaal redelijk op tijd. De twee niet gekomen kinderen hebben de Koeweitse nationaliteit dus was het niet zo verrassend dat zij niet kwamen opdagen.Dat is hier eigenlijk wel gebruikelijk wat ik zo begrijp van anderen.

Dit jaar had ik onze maid Sureka vertelt koffie en thee te schenken aan de ouders die dan blijven “hangen” op zo’n feestje. Je ziet ik leer bij. Bleef niet één ouder plakken… Ik had ook voorzien in broertjes en zusjes die onverwachts mee zouden komen, maar die kwamen natuurlijk niet, deze keer.

Naast die sjoelbak was er ook nog Ezeltje prik die het goed deed en “blik lopen”. Dat was voor sommige kinderen nog wat moeilijk maar na enige oefening hoorde je toch goed de blikken klikken op de buitentegels.

Als activiteit begonnen we met cakejes versieren. Altijd leuk.

Hier zie je twee van het vaste trio (Seoung Yeoung, Ben en Ivo) genieten van deze lekkernij. Ben is dan altijd een soort clown en S Y de stille genieter.

 

 

 

 

Terwijl de tafels binnen werden klaar gemaakt voor de volgende activiteit gingen we verder met waterballonnen.

De meisjes deden hun uiterste best om het doel te raken, de jongens gingen snel over in een waterballonnen gevecht.

Ook hier zag je toch duidelijk weer de verschillen tussen jongens en meisjes. Ik zal niet snel een tweede keer de verjaardagsfeestjes van de kinderen combineren want ze verlangen echt een verschillende aanpak. Op het springkussen heb ik ook snel jongens- en meidentijd ingevoerd om niet te veel huilende kinderen te krijgen. Want ook ruzietjes en zo bleven niet uit.

                                                                                                                                                                       Na de ballonnen was het tijd voor koekhappen. Helaas kon ik geen geschikte koek vinden dus werd het een soort spekjes happen. Hoe dan ook, eigenlijk iedereen vond dit wel leuk, ongeacht nationaliteit, leeftijd en geslacht.

Terug naar binnen waar sommige ook al de rust zochten van een computerspelletje. Met Koreanen in de buurt is zelfs je GSM niet veilig.

 

 

Binnen hadden we alles klaar gezet om kleipotjes te versieren. De één is dan heel precies terwijl een ander snel wat verf er tegenaan gooit. Een psycholoog kan afstuderen op zo’n verjaardagsfeestje.

Toen daarvan de rommel was opgeruimd (lang leve Sureka) kon de chocoladefontein op tafel, die ik had kunnen lenen van mijn vriendin. Er bleken echte chocolade liefhebbers in ons huis te zijn en aardbeien met  chocolade doen het dan erg goed.

 

 

 

 

 

 

Niet snel daarna werden de pizza’s precies op tijd bezorgd. Wouw, het is mogelijk om hier zoiets echt op tijd te laten komen. Nou, pizza is ook echt iets internationaals. Alle zeven verschillende nationaliteiten lusten dit wel.

De pizza was op en de eerste kinderen werden opgehaald. Eigenlijk was de tijd omgevlogen en dat is een goed teken. Ivo en Vera zijn heel tevreden, Dick hoefde niet naar het werk en we hadden stralend weer en niet te warm. Vandaag regent het.