Gisteren was het onze trouwdag maar dat verliep wel heel anders dan de trouwdag 16 jaar geleden.
De avond ervoor had Dick een gesprek gehad met personees lzaken in Amerika. Het officieële proces dat Dick (en zijn gezin) wordt overgeplaatst naar Reading bij Londen is een feit. Dat het niet in Januari zal zijn wordt ook steeds duidelijker. Maar wanneer dan wel ? Dat is de grote vraag. Het is mij weer duidelijk dat je bij zo’n relocation een antwoord op een vraag steeds meer nieuwe vragen oproept. Ik probeer mezelf te dwingen om in het hier en nu te leven omdat eigenlijk toch niets duidelijk is. Zelfs niet of we nog met vakantie gaan en/of met de kerstvakantie naar Nederland kunnen gaan. Dat zit me geloof ik nog het meeste dwars.
De opstart van de fabriek leek ook een feit, zo stond te lezen in de krant. Geloof dus niet alles wat je leest, want dat klopt dus echt niet. Gisteren is Dick twee keer naar het werk gemoeten om grote problemen op te lossen (of proberen op te lossen). Het zal wel een politiek spelletje zijn om in de krant te zetten dat zo’n fabriek al draait.
Gelukkig was Dick op tijd terug voor ons uitje naar het Red Carpet Masquerade ball. Hij kon zelfs nog een deel meepikken van de “pre wetting” bij ons thuis.
Hier de “Eveline Muis” groep zoals de organisatie ons had omgedoopt. Wel vreemd om je naam zo’n 10x op kaartjes op een tafel te zien staan. Ik had nog wel bewust de naam van het bedrijf gebruikt, maar ze kozen blijkbaar toch voor de naam van diegene die de toegangtickets had besteld.
Dit is dus duidelijk een verkleedpartij voor volwassenen en dus een goede reden om de smokings weer eens uit de kast te halen. Iedereen op het feest had in meer of mindere mate zich omgekleed en dat leidde hier en daar tot hele mooie creaties, ongeacht de nationaliteit.
Het was een charity ball voor de Kuwait Animal friends. In plaats van dansen hebben we veel onderwijs gekregen over het dierenleed in Koeweit. Dat is toch even wennen tijdens zo’n diner. Maar wat vind ik het goed dat hier aandacht aan wordt besteed. Er werd een duidelijke link gelegd met het milieu en het dieren welzijn en dat in een land waar het Al Gore verhaal niet lijkt te bestaan. Heel fijn te weten dat ook hier een beweging is die zich druk maakt over afval scheiding,en dus de toekomst van onze kinderen.
Om het dieren welzijn te vergroten was het buffet vegetarisch ! En dat in Koeweit ! Ook dat was voor sommige erg wennen maar ik juich het toe en bovendien was het lekker.
Na de veiling (van onder andere een kaftan voor 1000 euro) en de raffle liep de tent leeg en hebben we nog een after wetting gehad op het strand in een traditioneel tentje. De stemming zat er goed in, toch viel Dick in slaap. Tijd om naar huis te gaan.
Hier het krantenartikel in the Arab times van zondag (als het te lezen is). We zitten op de onderste fot links. Van links naar rechts: Reimer en Karin, Luis en Fernanda, Dick en Eveline, Armando en Didi (zonder masker).