Afgelopen vrijdag hadden we weer eens een feestje. Deze keer een red and white tea tasting. Dat is natuurlijk niet echt thee maar hier laat je weleens je wijn serveren in een theepot, vandaar. Alhoewel er waren nog steeds mensen die, heel schattig, dachten aan een soort van high tea.
Vooraf hadden we al de nodige pret gehad want het was de bedoeling dat iedereen wat finger food zou meenemen. Ivo en ik hebben gevulde eieren gemaakt want dat is toch wel iets Hollands en nog lekker ook. Vera was overigens op een sleep over. Of eigenlijk was ze gewoon aan het logeren want ze was bij haar Nederlandse vriendinnetje. En dat was heel gezellig. Ze was daarna heel moe dus onze babysit weet nu ook hoe een vervelende Vera is.
Wilma had bedacht dat ze wel bitterballen kon serveren. Deze Hollandse traktatie wordt erg lekker gevonden door alle nationaliteiten. Ze wilde wel onze frituurpan lenen, maar wat was dat ding vies. Ik heb flink moeten boenen. Gelukkig was het dat allemaal waard.
Er waren wel 12 flessen om te proeven en de vraag was kun je de echte (binnen gesmokkelde) onderscheiden van een eigen brouwsel. Meestal is dat niet moeilijk maar soms zijn de eigen brouwsels toch wel erg goed van kwaliteit.
Ik heb me niet laten verleiden om alle 11 te proeven maar sommige hebben dat wel gedaan. Wat is leuker: dronken zijn of naar dronken mensen kijken ? Het laatste beviel me best. Al was het alleen maar omdat ik terug moest rijden en om twee uur ‘s nachts terecht kwam in een check point. Gelukkig mocht ik meteen doorrijden. Doorgaans is het Engels van de politie niet zo goed dus mag je als westerling snel doorrijden. Dat is toch wel practisch als je (nog) geen Civil ID hebt. Als ik van Indische afkomst was geweest zou het wel anders zijn.
Halverwege het feestje kwam Dick ook nog. Dat was toch ook weer fijn. Hij heeft nu een vreselijke jet lag maar er lijkt meer duidelijkheid te zijn over de plannen voor na dit project. Dat project dat niet afgerond kan worden om de raffinaarderij nog steeds staakt en ze dus geen input hebben. Ik kan nog niet veel zeggen maar de langste tijd in Koeweit hebben we gehad.
Zo inmiddels is het weekend voorbij en doen we weer normaler. Ivo is een halve dag naar school geweest en heb ik zo net doodmoe en nog steeds snip verkouden opgehaald.
O ja, het grote boek en de mijter lijkt gevonden te zijn, dus met die organisatie kunnen we verder.
