Op veler verzoek schrijf ik weer een verhaaltje. Mijn routine ligt hier anders en de gewoonte van schrijven in mijn blog is er niet zo. Ik doe genoeg dingen dus het is niet dat ik me verveel.
Dick is inmiddels terug in Koeweit en ik geloof dat hij het zwaar heeft zo alleen. Ik denk dat we voorlopig dus maar bij elkaar moeten blijven want hij mist ons echt. Het lijkt of ik geniet van de situatie maar dat is niet zo. Papa en mama zijn valt niet altijd mee. Daarnaast ben ik ook nog chauffeur en ik heb zo al vele kilometers afgelegd. Mijn beste vriend is dan het GPS systeem om de kaart te lezen. Het blijkt dat je dan ook daar op kan mopperen en dat hij je soms verkeerd stuurt.
Van Vera zul je dan geen last hebben, zij heeft een DS I gescoord bij opa. Of liever gezegd, zij heeft er een kunnen kopen van het geld uit haar spaarpotje bij opa.
Ivo leest nog steeds veel. Misschien was daarom zijn interesse in een een spelletjes computer minder. Hij heeft zijn geld besteed aan een uitstapje met zijn opa en oma en zusje. Het was zijn uitdrukkelijke wens om iets met het geld te doen waar opa ook van kon genieten. Nou dat is gelukt. Opa kon zelfs genieten van de wildwater baan en het schommelschip. Gelukkig had ik daar geen weet van. Ik had even mijn handen vrij om te winkelen in Tilburg.
Verder ben ik nog uit eten geweest met mijn vriendinnen, heb ik veel vrienden bezocht in het oosten van het land,hebben we geprobeerd een leuk potje golf te spelen (wat niet echt leuk bleek te zijn), heb ik weer eens in de bossen gewandeld en nog veel meer.
Na anderhalve week logeren was ik toch weer blij even naar huis te kunnen. Leven uit een koffer kent zijn grenzen.
Hier ben ik ook weer druk met onderhoud van huis en tuin en ben ik ook gewoon huisvrouw. Misschien doe ik tijdens zo'n vakantie wel meer dan tijdens een normale dag in Koeweit. Of ben ik alweer vergeten wat ik daar allemaal doe ? In ieder geval zijn de kinderen hier heel druk met hun vriendjes, want zo makkelijk spelen met allerlei vriendjes kan tot nu toe alleen maar hier. En dat is de motivatie om weer naar huis te gaan, hoe leuk al die bezoekjes ook zijn.
