30 april begon ook hier leuk. We hadden er allemaal zin in. De voorbereidingen voor het feest op de residentie en voor de vlooienmarkt waren afgerond. Wat kon er nog fout gaan ?
Om goed in de stemming te komen heb ik de televisie aangezet op BVN om naar de mooie beelden te gaan kijken van Koninginnedag in Apeldoorn. Wat was het toch weer een mooi feest in Apeldoorn en wat leuk dat zulke mooie beelden van Nederland de wereld overgaan. Tot dat ene moment dat die kleine, zwarte auto als een katapult voorbij kwam en de koninklijke familie geschrokken toekeek. Ondanks dat ik duizenden kilometers verderop woon kwam ook hier de klap aan. En niet alleen bij mij maar ook bij vele anderen en niet alleen bij Nederlanders.
Ik werd al vrij snel gebeld en ontving teksten van mensen met verschillende nationaliteiten om met ons mee te leven, nadat de ernst van de situatie tot ons door was gedrongen. Ineens gingen er afschuwelijke beelden van Nederland de wereld over.
We gingen voor Nederlandse les naar Wilma. Maar eigenlijk kwam daar weinig van terecht. We hebben tv gekeken en gepraat met de kinderen. Toen kwam ook het telefoontje dat het feest op de residentie was afgezegd. Dat feest waar heel veel tijd en energie aan was besteed door de gastvrouw en waar iedereen veel zin in had. Er was nog wel een aangepaste receptie op de residentie.
Overleg daar heeft ons ook doen besluiten dat de vlooienmarkt voor de kinderen de volgende dag ook niet door zou gaan. Dat leek ons niet gepast.
Het gewone leven in Koeweit ging natuurlijk wel door. Ivo moest met het schoolkoor zingen op de diploma-uitreiking van de oudere jaars. Zo’n eentje met van die speciale hoedjes. Het was ook nog eens in een mooie zaal. Ik hoop dat Ivo er nog een beetje van heeft kunnen genieten want hij was heel nerveus.
Genoten hebben de kinderen in ieder geval bij Fenna. Daar bleven de kinderen slapen zodat wij naar dat feest konden gaan. Ondanks dat dat niet doorging zijn de kinderen daar toch gaan slapen en zwemmen. Wat fijn om te ervaren dat er ook nog hele fijne mensen op de wereld zijn die je willen helpen.
Wij hadden zo nog even tijd om wel de nodige drankjes plus te gaan drinken bij vrienden van het werk. We konden nog even de vreemde dag doornemen. Maar we hebben ook nog plezier gemaakt. Ook de frustratie over het huis is besproken. De eigenaar van “ons” huis kan niet bewijzen dat hij ook werkelijk de eigenaar is. De advocaat van de company vertrouwd de zaak helemaal niet. We kunnen op zoek naar een nieuwe woning…
Onze vriendin gelooft dat alles gebeurd met een bepaalde reden !?
De volgende ochtend zonder kinderen hebben we niet uitgeslapen. Maar opgeruimd, veel gebeld, nieuws gekeken en alles geregeld dat niemand voor niets naar de vlooienmarkt zou komen.
Helaas bleek later dat dat niet helemaal was gelukt.
Die avond hadden we ook nog een feestje bij een Braziliaanse collega van Dick met heel veel lekker eten en drank. Ik ben maar even gebleven omdat we vonden dat de kinderen die avond toch weleens thuis moesten zijn.
