donderdag 12 februari 2009

Viezigheid

Gisteren werden we geteisterd door een zandstorm. Een vieze gele dichte mist die overal zijn sporen na laat. Je proeft het, je ruikt het en je voelt het. Nu valt het bij ons nog mee. Ik heb al verhalen gehoord van mensen die het zand terugvinden op het aanrecht.





Na de koffiemorgen van de company wilden Wil en ik nog even lekker snuffelen bij die grote uitverkoop in dat mooie gebouw. Maar we durfden het eigenlijk niet goed aan. Het zicht was zo slecht dat we maar naar huis zijn gereden. Dat leek ons het veiligst.

We wilden kijken of we nog iets in de nationale kleur van Ierland (groen) konden scoren voor het St. Patrick's day gala van de Ieren. Gelukkig hebben we nog even de tijd.



Het is dus ook dit jaar gelukt om kaarten te kunnen kopen voor dit diner dansant. Was nog wel grappig hoe we dat deden. Toen ik het geld had, hebben we afgesproken op een parkeerplaats om het geld in te wisselen tegen de toegangskaarten. Net zoals als in de film bij een drugsdeal. Toen ik wegreed zat er gelukkig geen politie achter me aan. Dan is zo'n dichte mist misschien wel handig.



Je zou misschien denken dat ze wel weten om te gaan met een zandstorm maar dat valt mij eigenlijk wel tegen. Er word nogal paniekerig gereageerd. Ik kreeg een oproep op mijn gsm van de server of ik a.u.b. met lichten aan wilde rijden en vooral voorzichtig. Voor de duidelijk, dit was een algemene oproep, ik zat op dat moment 's avonds thuis waar we Nederlandse collega op bezoek hadden. Veel kinderen waren niet op school en gisteren hadden ze de koorrepetitie na school maar afgezegd met als gevolg dat ik er niet was om Ivo op te halen. Stond hij daar zand te happen op het schoolplein. Lijkt me vervelender dan zingen in een lokaal. Gelukkig heeft een vriendin hem meegenomen. Vanochtend dit toch even met de schoolleiding besproken.



Inmiddels komt er ook een hoop viezigheid uit alle gaten in mijn hoofd maar dat heeft waarschijnlijk niet echt te maken met de zandstorm, het is gewoon een flinke verkoudheid. Dit wordt dus cocoonen op de bank en BVN kijken.







Toen het nog mooi weer was en we gewoon buiten konden sporten is Ivo bij voetbal gescout (schrijf je dat zo ?) . Maar helaas hij zal niet een fortuin kunnen winnen met voetbal. Dat wisten we natuurlijk al lang maar de mannen in ons gezin wilden toch dat ik er melding van maak.





Maandag was het ook nog mooi weer dus konden de kinderen van groep 1 & 2 hun sportdag houden. Vera stond 's ochtends al vroeg aan ons bed in haar sportkleren. Ze zou gaan voor goud maar kwam terug met brons.

De klassen worden opgedeeld in groepen (zgn. houses) en je verdient punten voor je house. Tja, Vera had net de pech dat er kinderen in haar house zaten die het minder goed deden en dan kun je dus niet het goud winnen. Maar het mocht de pret niet drukken bij haar.






Het was leuk dat ik ondanks de Nederlands koffiemorgen toch nog even tijd had om te komen kijken naar dit groepsgebeuren op het schoolplein. Alhoewel mijn handen jeuken als ik naar de slechte motorische ontwikkeling van de Koeweitse kinderen kijk.




En nog twee leuke zaken: Dick heeft zonder enig probleem een nieuw paspoort kunnen ophalen. Even was er vertraging maar we zijn daarover keurig geïnformeerd vooraf.

Er gaat een gerucht dat Dick een nieuwe baan heeft aangeboden gekregen bij Dow in Terneuzen. We snappen daar niets van want wij weten helemaal van niets en bij navraag blijkt deze informatie echt niet te kloppen. Hoe komt zoiets in de wereld ???