Teambuilding

Wij hadden, net zoals andere families van collegae, al langere tijd de wens om eens een kijkje te mogen nemen op het werk bij Dick. Het was een ongebruikelijk verzoek om ook kinderen erbij te hebben maar bij wijze van uitzondering mocht het toch georganiseerd worden.
Dick heeft zijn handen er vol aan gehad. Hij wilde een mooie tour met de juiste informatie organiseren, Public affairs maakte zich drukker over de kado's die gegeven moesten worden en de lunch die niet mocht ontbreken.

Het begon goed, maar niet heus. De bewaking liet ons niet door. Eén vrouw met twee kinderen op de achterbank was al binnen maar wij en de anderen werden tegen gehouden. Dick had, de afgelopen week, tot twee maal toe uitleg gegeven aan security dat er families op het terrein zouden komen, maar het mocht niet baten. Nou spraken ze ook wel heel slecht Engels.

Enfin, hun baas erbij en we mochten doorrijden en parkeren.

De Vipbus met escorte stond klaar. Eerst moesten we in de kantine de verplichte veiligheidfilm zien en toen kon de tour beginnen.

Centrale uitleg in de bus was niet mogelijk maar ook niet nodig, want alle vaders/ echtgenoten wisten zelf enthousiast uitleg te geven over hun werk. Het was heel gemoedelijk allemaal en we hebben onze ogen uitgekeken.

Het terrein zag er veel georganiseerder en netter uit dan gedacht. We zijn dat toch niet echt gewend in het dagelijkse leven in Koeweit. Nu is die discipline natuurlijk ook wel noodzaak bij deze chemische fabrieken.
Na de lange tour over het terrein kregen we dan die lunch. Zoals gebruikelijk in Koeweit was deze groot. Voor ieder wat wils.

Ondertussen werd er nog een tekenfilm gedraaid met simpele uitleg over de processen die plaatsvonden in de fabrieken die we zojuist hadden gezien. Leuk en interessant voor de kinderen maar ook wel voor de vrouwen (en ze zijn niet allemaal blond).

De kinderen kregen ook nog de gelegenheid om te tekenen en wat rond te rennen in een lege hoek. Natuurlijk heel ongebruikelijk in zo'n bedrijf maar men vond het prachtig. Over het algemeen is dit land erg kindvriendelijk.

En toen kon Public affairs beginnen met de kado's uit te delen. Ze pakten groot uit. Ivo heeft een mooie microscoop en Vera een mobiel met het sterrenstelsel en wij de nodige relatiegeschenken.

Ivo weet het nu zeker: hij wilt hier ook gaan werken.

Met deze zelfde groep mensen was er 's avonds ook nog een feestje bij de baas thuis, zonder kinderen. Het oudste kind werd onze oppas en dat is erg goed gegaan.

Het was een jaren 80 feestje en wij hebben ons niet beperkt tot de muziek. Wij hebben onze kleding ook aangepast en daar zal later nog weleens een foto van volgen. Of zal ik die toch maar niet publiceren ?

Ondanks de vele vruchtensappen plus wist men ook nog duidelijk waardering uit te brengen over Dick's organisatie van de rondleiding en dat is natuurlijk niet alleen attent maar ook echt een opsteker voor Dick.