Interessant

Jawel, Martine reed in één keer goed naar ons appartement dus we konden op tijd door naar het Visitors center van de olievelden in Ahmadi. Overigens was ze er zelf heel trots om na twee weken Koeweit gedachtenloos goed te rijden. Gelukkig reed Dick ook goed zodat we met zijn vieren de tour konden volgen. Eerst in het display center. Zeg maar een soort museum waar we tekst en uitleg kregen over oliewinning in Koeweit. En dat is hier echt niet moeilijk. Martine heeft ook door, na twee weken Koeweit, dat je niet te kritische vragen moet stellen over luchtverontreiniging e.d. Dit alles werd ook nog begeleid door een fotograaf die ons op de foto zette voor het blaadje van de oliemaatschappij. Nou worden hier overal foto's gemaakt maar zelden zie je ze terug, dus we moeten afwachten of we er ooit iets van zien. Dick hoopt van niet want hij was even vergeten (?) om zich te scheren.

Na dit visitorcenter, een kop koffie en wat lekkernijen konden we mee in een grote auto naar de echte olievelden.

De eerste stop was bij een aangelegde oase, want dit is hun oplossing tegen luchtverontreiniging. Ze zijn er erg trots op maar wij vragen ons toch af of dit de oplossing is.
Toen kregen we echte olie te zien in dit meer. Een restant van de golfoorlog.

Het is dan meteen duidelijk hoe destructief deze oorlog is geweest maar het geeft wel sensationele verhalen en beelden. Misschien was de geschiedenis van Koeweit wel heel saai als deze invasie er niet was geweest. Dit is trouwens de enige olie die je ziet de rest speelt zich onder de grond af. En "ja-knikkers" hebben ze ook niet. Die zijn gewoon niet nodig want de olie zit erg aan de oppervlakte.

Hierna volgde nog een rondleiding in de controlekamer van een scheidingsfabriek, daar waar Dick zijn hart sneller gaat kloppen.

Aan het einde van de rondleiding werden we nog overladen met kadootjes en promotiemateriaal. Allemaal erg interesant.

We hebben even lekker geluncht aan de waterkant voordat ik bezine in de tank gooide. Ik moest toch even demonstreren dat olie en benzine hier echt spotgoedkoop is. En Pa weet nu waarom dus.

Op school aangekomen kwam Vera met haar mooie rapport ons tegemoet. En Ivo ook na nog een uurtje koorrepetitie. Maar zijn rapport is wel minder indrukwekkend dan vorig jaar. De volgende dag op de leraar-/ ouderbijeenkomst werd het duidelijk waarom en ook dat het echt niet zorgwekkend is.

Pa en ik beginnen moe te worden van al die uitstapjes of komt het door die vervelende verkoudheid waar we inmiddels allemaal last van hebben ??

Toch stond er vandaag nog een interessant uitje op het programma: de grand mosque. De kinderen waren vrij dus die konden meteen ook eens mee naar deze mooie moskee.

Natuurlijk moest ik nog in habija. Vera wilde ook wel maar dat mocht nog niet. Ze kan niet wachten totdat zij er ook eens één mag dragen.

We hadden een leuke gids die oorspronkelijk uit Schotland kwam dus dat was interessant. Na een rustige middag zijn we nog naar school gereden voor die leraar-/ ouderontmoeting en konden de kinderen opa eens rondleiden in hun schoolgebouw. Ook weer interessant voor iedereen. Als tractatie voor hun rapporten zijn we Libanees gaan eten. Dat was nieuw voor Pa dus verrassend en gelukkig ook lekker.

Inmiddels heeft hij al meegeholpen in de keuken om zijn afscheidsetentje in de woestijn voor te bereiden. Morgen mogen we echter niet vergeten om goed te douchen en geen geurtjes te gebruiken want we gaan onverwachts naar een kamelen boerderij met veel baby kameeltjes die overgevoelig schijnen te zijn voor onze lekkere geurtjes.