Gisteren was dan de grote dag voor het sinterklaasfeest. Volgens draaiboek zijn we al om 11.00u begonnen met de decoratie en dat viel eigenlijk wel tegen. Misschien kwam het wel doordat we toch nog veel decoratiemateriaal bijelkaar hadden kunnen sprokkelen. Of liever gezegd: uit Nederland was veel hulp gekomen om te kopen en toe te sturen. Ondertussen werd ik ook nog door Sinterklaas gebeld dat ik een gouden snoepzakje moest bijmaken op de naaimachine en daar had ik weer tijd voor toen ik 's middags bij hun was om wat laatste han- en spandiensten te verrichten, waaronder de gaten dichtnaaien in de handschoenen van de Zware Pieten. Onder de grote klus van het schminken door wisten ze nog lekker te snoepen van het vele strooigoed. Eén Zwarte Piet brak er nog wel letterlijk zijn kies op. But the show must go on.
Ondertussen werd bij ons in het Refad de tafels van the coffee corner in gereedheid gebracht voor het knutselen. Dit jaar hadden we er voor gekozen om een fotolijstje te versieren met een foto van de Zwarte Pieten en Sinterklaas. Dat werd erg leuk. Ieder gezin kon naar huis met een stukje kunst.
En ineens waren daar Zwarte Pieten aan de andere kant van het gebouw gekke dingen aan het doen. Het duurde even voordat de kinderen het door hadden maar toen ze het door hadden wisten ze niet hoe snel ze er naar toe moesten. Eigenlijk was dit een verstragingstechniek omdat twee gezinnen nog niet waren aangekomen. De één kreeg een botsing onderweg, op de ander hebben we gewoon tevergeefs zitten wachten.
Sinterklaas kwam gelukkig ook en werd uit volle borst toegezongen door jong en oud.
Daarna heeft hij plaatsgenomen op de gouden stoel om de kinderen voor hem op de grond nog wat te vertellen uit zijn grote boek. Het boek dat al jaren mee gaat en een hele geschiedenis van Nederlandse kinderen uit Koeweit bevat. Erg gemoedelijk allemaal maar Sint zweette wel ongeveer zijn kleding uit. Dat goud leek wel plastic en we blijven in een warm land wonen ondanks de airco.
Na de kadootjes, foto's maken, het afscheidslied zingen was het tijd voor nog een gezellig samenzijn met een buffet. Volgens de catering was het slechts een small buffet maar voor ons was het gewoon een grand buffet. Maar deze was wel lekker, dus vooruit maar. Het was de kok zelfs gelukt om weer bitterballen te serveren. Nederlands recept, in het Engels vertaald door een Libanese kok gemaakt in Koeweit op een Nederlands feest. De Nederlanders die nieuw waren in Koeweit hebben op een leuke manier kennis kunnen maken met de Nederlandse gemeenschap alhier. Dat saamhorigheidsgevoel is toch wel erg belangrijk. En leuk dat ik met een groepje leuke mensen daar aan mee heb kunnen werken.
Eigenlijk kan ik kort zijn. Het was een geslaagd feest ! Maar je blijft kopzorgen houden als organisatie.
Ondertussen werd bij ons in het Refad de tafels van the coffee corner in gereedheid gebracht voor het knutselen. Dit jaar hadden we er voor gekozen om een fotolijstje te versieren met een foto van de Zwarte Pieten en Sinterklaas. Dat werd erg leuk. Ieder gezin kon naar huis met een stukje kunst.
En ineens waren daar Zwarte Pieten aan de andere kant van het gebouw gekke dingen aan het doen. Het duurde even voordat de kinderen het door hadden maar toen ze het door hadden wisten ze niet hoe snel ze er naar toe moesten. Eigenlijk was dit een verstragingstechniek omdat twee gezinnen nog niet waren aangekomen. De één kreeg een botsing onderweg, op de ander hebben we gewoon tevergeefs zitten wachten.Sinterklaas kwam gelukkig ook en werd uit volle borst toegezongen door jong en oud.
Daarna heeft hij plaatsgenomen op de gouden stoel om de kinderen voor hem op de grond nog wat te vertellen uit zijn grote boek. Het boek dat al jaren mee gaat en een hele geschiedenis van Nederlandse kinderen uit Koeweit bevat. Erg gemoedelijk allemaal maar Sint zweette wel ongeveer zijn kleding uit. Dat goud leek wel plastic en we blijven in een warm land wonen ondanks de airco.
Na de kadootjes, foto's maken, het afscheidslied zingen was het tijd voor nog een gezellig samenzijn met een buffet. Volgens de catering was het slechts een small buffet maar voor ons was het gewoon een grand buffet. Maar deze was wel lekker, dus vooruit maar. Het was de kok zelfs gelukt om weer bitterballen te serveren. Nederlands recept, in het Engels vertaald door een Libanese kok gemaakt in Koeweit op een Nederlands feest. De Nederlanders die nieuw waren in Koeweit hebben op een leuke manier kennis kunnen maken met de Nederlandse gemeenschap alhier. Dat saamhorigheidsgevoel is toch wel erg belangrijk. En leuk dat ik met een groepje leuke mensen daar aan mee heb kunnen werken.Eigenlijk kan ik kort zijn. Het was een geslaagd feest ! Maar je blijft kopzorgen houden als organisatie.
